________________ જૈન ઇતિહાસની ઝલકો કોઈક વાર ત્યાં કોઈ સંન્યાસી આવી ચડ્યા. તેણે તે શિલા જોઈ. જગડૂશાહને તે શિલા તોડવા જણાવ્યું. તેમ કરતાં તેમાંથી અતિ મૂલ્યવાન રતો નીકળ્યાં. | વિ.સં. 1313, 1314, ૧૩૧૫ની સાલમાં આવનારા લગાતાર ભયાનક દુકાળની આગાહી જૈનાચાર્ય પરમદેવે કરી. શક્ય એટલો વધુ અનાજ વગેરેનો સંગ્રહ કરી લેવાની પ્રેરણા થઈ. દુકાળના કારમા મહિનાઓ શરૂ થતાં જગડૂશાહે એક સો દાનશાળાઓ ચાલુ કરી દીધી. તે સિવાય પણ છૂટા હાથે દાન દેવાનું શરૂ કર્યું. તે તે પ્રદેશોના રાજાઓ પણ અનાજ માંગવા આવ્યા ત્યારે તેમની રેયત માટે તેમને પણ પુષ્કળ અનાજ આપ્યું. કુલ આઠ અબજ અને સાડા છ કરોડ મણ અનાજનું દાન દેવાયું. જયારે જગડૂશાહ મૃત્યુ પામ્યા ત્યારે ભારતભરમાં શોક વ્યાપી ગયો. દિલ્હીના શાહે તેના માનમાં ભરસભામાં માથેથી મુગટ ઉતાર્યો; સિંધપતિએ બે દિવસ અન્ન-પાણી ત્યાગ્યાં; રાજા અર્જુનદેવ પુષ્કળ રડ્યા. [164] દ્વારિકાનું દહન જયારે બારમું વર્ષ આવ્યું ત્યારે લોકોએ વિચાર્યું કે, “આપણા તપથી દ્વૈપાયન ભ્રષ્ટ થઈ નાસી ગયો અને આપણે જીવતા રહ્યા, માટે હવે આપણે સ્વેચ્છાએ રમીએ. પછી મદ્યપાન કરતા અને અભક્ષ્ય ખાતા તેઓ સ્વેચ્છાએ ક્રીડા કરવામાં પ્રવર્યા. તે વખતે છિદ્રને જોનારા વૈપાયનને અવકાશ મળ્યો, એટલે તેની કટુ દૃષ્ટિથી તત્કાળ કલ્પાંત કાળની જેવા અને યમરાજાના દ્વાર જેવા વિવિધ ઉત્પાતો દ્વારકામાં ઉત્પન્ન થયા. આકાશમાંથી ઉલ્કાપાત નિર્ધાર થવા લાગ્યો. પૃથ્વી કંપવા લાગી, ગૃહોમાંથી ધૂમકેતુને વિડંબના પમાડે તેવા ધૂમ છૂટવા લાગ્યા. અંગારાની વૃષ્ટિ થવા લાગી, સૂર્યમંડળમાં છિદ્ર જોવામાં આવ્યું, સૂર્ય, ચંદ્રના અકસ્માત ગ્રહણો થવા લાગ્યા. મહેલોમાં રહેલી લેપમય પૂતળીઓ અટ્ટહાસ કરવા લાગી, ચિત્રમાં આલેખેલા દેવતાઓ ભૃકુટિ ચઢાવીને હસવા લાગ્યા અને નગરીમાં પણ હિંસક જાનવરો વિચરવા લાગ્યાં. એ વખતે તે દ્વૈપાયન દેવ પણ અનેક શાકિની, ભૂત અને વેતાલ વગેરેથી પરવર્યો. નગરીમાં ભમવા લાગ્યો. નગરજનો સ્વપ્રોમાં રક્તવસ્ત્ર અને રક્ત