________________ 40 જૈન ઇતિહાસની ઝલક અને મુનિ સાત દિવસ સુધી કુંભકર્ણની જેમ ઊંઘતા જ રહ્યાં. તેમના ગુરુએ પગેરું શોધી કાઢ્યું. શેઠ પાસેથી સઘળી માહિતી મેળવ્યા બાદ ઉપાય કર્યો. શેઠે અને મુનિએ શુદ્ધિ કરી. મુનિના ખીરના તે પાત્રને છાણ દહીં વગેરેથી વારંવાર શુદ્ધ કરવામાં આવ્યું. નવો લેપ કરીને તડકે રાખ્યા બાદ તે પાત્રનો પુનઃ ઉપયોગ ચાલુ કર્યો. [3] “તવ શાસનસ્ય ભિક્ષુત્વ, દેહિ મે પરમેશ્વર !" ગૂર્જરેશ્વર કુમારપાળે સિદ્ધગિરિજીનો છ'રી પાળતો સંઘ કાઢયો હતો. પ્રભુજીના દરબારમાં પહોંચતાં ગૂર્જરેશ્વરે સંસ્કૃત ભાષામાં પ્રભુજીની સ્તુતિ કરી હતી. તેમાં તેમણે કહ્યું હતું, “હે પ્રભુ ! તું મારી અઢાર દેશની માલિકી લઈ લે ! મને તારા શાસનનું ભિખારીપણું (ભિભુત્વ = સર્વવિરતિ ચારિત્ર્ય) આપ.” - તવ શાસનસ્ય ભિક્ષુતં દેહિ મે પરમેશ્વર ! [84] કુંતલા મરીને કૂતરી થઈ એ કુંતલાદેવી મરીને કૂતરી થઈ હતી. કારણ હતું કાતિલ ઈર્ષ્યા. પોતાની શોક્યોને પોતે જ જિનપૂજાની પ્રેરણા કરી. સઘળી વિધિઓ શીખવી. પછી તે શોક્યો જિનભક્તિમાં એવી લીન બની કે કુંતલા પણ પાછી પડી ગઈ. બસ આથી જ કુંતલાને શોક્યો તરફ ભારોભાર ઈર્ષ્યા થવા લાગી. એ સ્થિતિમાં જ તે મૃત્યુ પામીને એ જ રાણીવાસ પાસે કૂતરી તરીકે જન્મ પામી. કોઈ જ્ઞાનીભગવંત પાસેથી શોક્યોએ જ્યારે પોતાની ઉપકારિણી કુંતલાનો ભવ કૂતરીનો જાણ્યો ત્યારે તેમના આશ્ચર્યની કોઈ અવધિ ન રહી. [85] ધર્માત્મા વન અને આર્તધ્યાની પુત્ર વજ ખૂબ ધર્માત્મા હતા. ગૃહસ્થ છતાં લગભગ આખો દિવસ સામાયિકમાં જ પસાર કરતા. તેમની પાસે ઠીક ઠીક વધુ લક્ષ્મી હતી. તેમણે તે ધન કોઈ ગુપ્ત સ્થળે દાટી દીધું હતું. તેમને કેસરી નામનો પુત્ર હતો તેણે વારંવાર પિતા વજને પૂછયું કે, “ધન ક્યા દાઢ્યું છે ? મને જણાવો.” પણ કોણ જાણે કેમ પિતાએ ધન દાટ્યાનું સ્થળ ન જ બતાવ્યું. ‘પછી બતાવીશ; પછી બતાવીશ.” એમ કહેતા રહ્યાં. અને અચાનક એક દિવસ પિતા વજ મૃત્યુ પામી ગયા ધનનો ભેદ અકળ જ રહ્યો. આથી કેસરીને ખૂબ આઘાત તો લાગ્યો, પરંતુ તેને ધર્મ અને ધર્મી લોકો ઉપર ધિક્કાર પેદા થઈ ગયો. “શું ધર્મીઓ આવા હોય ? પિતાજીને