________________ જૈન ઇતિહાસની ઝલકો [55] સ્કંદાચાર્યનો સ્વવિરાધકમાવા જીંદકાચાર્યજીએ જ્યારે પરમાત્મા મુનિસુવ્રતસ્વામીજીની પાસે વિહાર માટે આજ્ઞા માગી ત્યારે પ્રભુએ તે આજ્ઞા ન આપતાં તેમણે કારણ પૂછયું. પ્રભુએ કહ્યું, “ત્યાં તમને અને તમારા સાધુવૃન્દને મરણાન્ત ઉપસર્ગ નડશે.” અંદાચાર્યે પૂછયું, “ભગવદ્ ! ભલે ઉપસર્ગ આવે પરંતુ અમે આરાધક થઈશું કે વિરાધક ?" પ્રભુએ કહ્યું, “તમારા સિવાય સહુ આરાધક થશે.” તરત સૂરિજી બોલ્યા, “બીજા બધા જો આરાધક થતા હોય તો મારો કોઈ સવાલ હું વિચારતો નથી.” ધર્મનીતિને આ વિધાન માન્ય ન હોવાથી પ્રભુ મૌન રહ્યા. જીંદકાચાર્ય 500 શિષ્યો સાથે વિહાર કરી ગયા. જૈનધર્મના કટ્ટર દ્વેષી પ્રધાને રાજાને ભરમાવીને કાવતરું કર્યું જેમાં 500 શિષ્યો અને સ્કંદકાચાર્યને ઘાણીમાં પીલવાનું નક્કી થયું. 499 પીલાઈ ગયા. સ્કંદકાચાર્યે પ્રત્યેકને અંત સમયની આરાધના કરાવી. જ્યારે છેલ્લા બાળ સાધુને પીલવાનો સમય આવ્યો ત્યારે તેની કરુણ દશા જોવાની લાચારીને લીધે સ્કંદકાચાર્યે પોતાને પહેલાં પીલી નાખવાની દરખાસ્ત મૂકી; પણ તે અમાન્ય થઈ. એથી કંઇકાચાર્ય ક્રોધાયમાન થયા. બાળ-સાધુને આરાધના કરાવીને તેમણે “તપના પ્રભાવે રાજા, પ્રધાન સહિત આખા નગરનો દાહક બને તેવું નિયાણ કર્યું. વિરાધકભાવે મૃત્યુ પામીને દેવ થયા. તરત જ આખું નગર બાળી નાખ્યું. તે ધરતી દંડકારણ્યના નામે પ્રસિદ્ધ થઈ. [56] વિમલવાહન રાજા ધાતકીખંડના ઐરાવતઃ ક્ષેત્રની ક્ષેમપુરી નગરી ! વિમળ વાહન રાજા ! એક વાર ભયાનક દુકાળ પડ્યો. રાજાએ માનવતાનાં અનુકંપાનાં-કાર્યો કર્યા. વિશેષતઃ ભારે ઉછરંગથી સાધર્મિકોની મહિનાઓ સુધી ભક્તિ કરી. આ ભક્તિના પ્રભાવે તેમણે તીર્થકર નામકર્મ બાંધ્યું. દીક્ષા લઈને તેઓ આનત નામના દેવલોકે ગયા. ત્યાંથી આપણી છેલ્લી ચોવીસીમાંના સંભવનાથ નામના ત્રીજા તીર્થંકરદેવ થયા. તેમના જન્મ સમયે કારમો દુકાળ પ્રવર્તતો હતો. પરંતુ તેમનો જન્મ થતાં જ દેશ-વિદેશોથી ઢગલાબંધ ધાન્ય આવ્યું અને ચોમેર સુકાળ થઈ ગયો.