________________ 146 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો | સ્વમતની સ્થાપના કરવા છતાં પરમતના પ્રતિપાદક તરીકે કોઈ તિરસ્કાર ભાવ નહિ ! [53] રાજા મેઘનાદ એ રાજાનું નામ મેઘનાદ હતું; તેની રાણીનું નામ મદનમંજરી હતું. તેણે ધરણેન્દ્ર દિવ્ય વસ્ત્ર આપ્યું હતું. તેના પ્રભાવથી કરોડોની કમાણી થતી હતી. આથી લાખો સોનામહોરોનું તેણે ગરીબોને દાન આપ્યું હતું. હજારો જિનમંદિરોનું નિર્માણ કર્યું હતું. તમામ જૈનોના કર માફ કર્યા હતાં. કેટલાય સાધર્મિકોને કોટિપતિ બનાવ્યા હતાં. હરેક પર્વતિથિએ ત્રણ હજાર રાજાઓ સાથે રાજા મેઘનાદ પૌષધ કરતાં હતાં. [254] પંકપ્રિય કુંભાર અયોધ્યામાં એક વાર જિતારી નામનો રાજા હતો. તેની રાજધાનીમાં પંકપ્રિય નામનો કુંભાર રહેતો હતો. તેનાથી કોઈનું સહેજ પણ સારું જોવાતું ન હતું. તેવું કાંઈ દેખાય એટલે તે ઈર્ષ્યાથી ચીસો પાડે અને છાતી માથું જોરજોરથી કુટવા લાગે. આથી તેના પુત્રોએ તેને જંગલમાં મકાન બનાવી આપીને ત્યાં રાખ્યો હતો, જેથી કોઈનું સુખ તેને જોવું ન પડે. પણ કમનસીબે એક વાર કોઈ ગરીબ ઘરની રૂપવતી કન્યા સાથે લગ્ન કરીને રાજા તે વનમાં તેને લઈને ફરવા નીકળ્યો. પંકપ્રિયના ઘર આગળથી તેનો રથ નીકળ્યો. તે જ વખતે રાજાએ રાણીને પૂછ્યું કે “બોરના ઝાડ કેવાં હોય ?" રાણીએ કહ્યું કે, “હવે તો એ બધું હું ભૂલી ગઈ છું.” આ સાંભળીને, “ગરીબની દીકરી આટલા બધા વૈભવમાં મહાલે ?' એ ઈર્ષાથી પ્રેરાઈને ચીસો પાડતા પંકપ્રિયે પાસેની પથ્થરની શીલા સાથે પોતાનું માથું અફાળ્યું. બિચારો તત્કાળ મરી ગયો ! રે ! ઈર્ષ્યા ! કેવો ભયંકર દોષ ! [255] રાજા થતા પહેલાં કુમારપાળનો ત્રાસ પાટણમાં સિદ્ધરાજના મૃત્યુના સમાચાર નાસતાં-ભાગતાં કુમારપાળને મળ્યા. હવે તેણે નિરાંતનો દમ ખેંચ્યો. તેણે પાટણ તરફ પ્રયાણ શરૂ કર્યું. તેણે છેલ્લો રાતવાસો કડીગામના દેવમંદિરમાં કર્યો. ત્યાં રાત્રે કોટવાળ આવ્યો. કુમારપાળને ચોર સમજીને તેણે ઢોરની જેમ માર માર્યો. માત્ર પોતડી જેટલું રહેવા દઈને બધું લૂંટી લીધું. અને....કમાલ ! બીજે દિ પાટણમાં કુમારપાળના નામનો ડંકો વાગવા લાગ્યો.