________________ 100 જૈન ઇતિહાસની ઝલકો મળી તો હું ખાતરી આપું છું કે હું સર્વત્ર બૌદ્ધ ધર્મનો પ્રચાર કરીશ.” વર્ધનકુંજરે વાદની કબૂલાત કરતાં. કનોજનરેશને વાદનું કહેણ મોકલાવ્યું. આચાર્ય બપ્પભટ્ટસૂરિજી તેમના તરફથી વાદમાં ઊભા રહ્યા. લાગટ છ માસ સુધી વાદ ચાલ્યો, પણ કોઈ નિર્ણય ન આવતાં રાજના કામમાં વિક્ષેપ પડવાથી આમ રાજા અધીરા થયા. તેમણે સૂરિજીને વાત કરી. સૂરિજીએ કહ્યું, “આવતીકાલે જ આપણે વિજય મેળવી લઈશું.” ' સૂરિજીએ રાત્રે સરસ્વતીજીને બોલાવીને પરિસ્થિતિ જણાવતાં દેવીએ કહ્યું કે, “વર્ધનકુંજરના મુખમાં જ્યાં સુધી મારી જ આપેલી દિવ્ય ગુટિકા છે ત્યાં સુધી તે અજેય છે. તેને આવતીકાલે મુખશુદ્ધિ માટે કોગળા કરીને વાદ કરવાની ફરજ પડાય તો ગુટિકા નીકળી જાય.” સુરિજીએ લવાદ તરીકે નિમાયેલા વાક્પતિ પાસે આ પ્રસ્તાવ મૂક્યો, જે મંજૂર થયો. બીજે દિવસે તે પ્રમાણે થયું. ગુટિકા નીકળી ગયા બાદ વાદ શરૂ થતાં થોડીક જ પળોમાં સૂરિજીએ વિજય મેળવી લીધો. હારેલા ગૌડનરેશ માત્ર કફની પહેરીને જંગલ તરફ - શરત મુજબ વિદાય થતાં સૂરિજીએ રોક્યા અને રાજ્ય પરત કરાવ્યું. [195] બપ્પભટ્ટસૂરિજી અને શંકરાચાર્ય બપ્પભટ્ટસૂરિજીના સમયમાં આદ્ય શંકરાચાર્ય થયા હતા. તે જૈન અને બૌદ્ધ ધર્મના કટ્ટર શ્રેષી હતા. તેમણે એક વાર જગન્નાથપુરી જઈને ત્યાંના જિનમંદિરની જીરાવણ પાર્શ્વનાથજીની મૂર્તિનું, બે રાજાઓની મદદ લઈને ખંડન કર્યું. તે પ્રતિમાજીને ખસેડીને ત્યાં શ્રીચક્ર (ભૈરવ)ની સ્થાપના કરી દીધી. બપ્પભટ્ટસૂરિજીને અને તેમના પરમ ભક્ત આમરાજાને ખૂબ આઘાત લાગ્યો. આમરાજે શંકરાચાર્યને વાદ કરવાનું આહવાન કર્યું. ' સૂરિજી સાથેના વાદમાં પરાજ્યનો નિશ્ચિત ભય હતો એટલે શંકરાચાર્યે જણાવ્યું કે તે કાશ્મીર જઈને સરસ્વતીજીની આરાધના કરી વાદ કરશે. શંકરાચાર્ય વિશાળ શિષ્યસમુદાયની સાથે કાશ્મીર ગયા. રસ્તામાં ઘણા વાદીઓને હરાવ્યા. તેમાં શાક્તમતના અનુયાયી- જેણે શાક્તભાષ્ય રચ્યું છે તે- અભિનવગુપ્તને પણ હરાવ્યો. આ હારથી તે ખૂબ ક્રોધે ભરાયો. શંકરાચાર્યનો જાન લેવા માટે તે તેમનો શિષ્ય બની ગયો. લાગ જોઈને તેણે અભિચાર મંત્રનો પ્રયોગ કર્યો. આથી શંકરાચાર્યને ભગંદર થયું. પુષ્કળ ઔષધ કરવા છતાં તે ન મટ્યું. રસ્તામાં જ તેમનું મૃત્યુ થયું.