________________ [13]. રાય પ્રધાન પૂછી તિહાં, લગન વધાવીને કરેજ મંડાણ મોટો મોટે મહેચ્છવ માંડી, વાજે છે ઢેલ નિસાણજી ઘાય, મંગલ ગાજી ગોરડી તિહાં માત પિતા હરખરંગ ન માય તો... તો સતી 20 / 9 / રાય પ્રધાનને તેડાવી, લખે કાગળ મોકલી જાન, હય ગય રથ ઘણાં જોતર્યા, નેતર્યા સાજન દઈ ઘણાં માન; એડીજી સર્વે હારિણી, વત્ર આભરણ ભર્યા રથ કંકણ ખચર ભર્યા કે કનકશું, સારી સનાહ ને પેઠીએ પાન તે....તો સતી રે | 10 | સામંત સાથે મોકલ્યાં, ગાઢી સુભટ સેના સાવધાન; પુરોહિતને એમ પ્રીછ, મોડીજી કરણ દેવરાવજો દાન, સને પણ સંબો જ સાચવી, મોટાંની પૂરી વધારજ માંન; લેકને ભલીપ સાચવી, ઉપર આપજે ફેફલ પાન તે સતી રે 11 દરસણ મારે વિધાધર રાય, આશીષ કેતુમતીજી માય, લૂણ ઉતારેજી બેનડી, વીરનું ઘણુ વાધજો આય; પવનંજય પરણવા રાંચર્યા, ગાજેજી અંબર વાજે જ તૂર, અશ્વ ચઢયાજી એપ ઇશ્યાં, જાન ચાલે જાણે ગંગાને પૂરતો સતી રે ! 14 | લગન તણો... પાનું 8 ગાથા 12 પછી 7 દુહા ઉમેરે “દૂહા-આપ કુમર મુદ્ર તિહાં, ક૫ડ કોટ આવાસ; અંતર જામી આપણાં, પાસે મિત્ર ખવાસ [] | 1 | બેઠાં સુખવાતો કરે, ગાથા ગૂઢ વિચાર; તિણ અવસર પંખીયાં, બેલ્યાં રાત્રિ મજાર | 2 મિત્ર ભણી પૂછે કે વર, એ પંખી; ક્યા નામ; રાત્રિ સામે બેસે છે કે, અટવી માહે અકામ | 3 | સ્વામી એ છે પંખીયાં, ચકવા ચકવી જોડ; નિશિ વિજોગી દિન મીલે, દેવે દીધી ખોડ | 4 | સ્ત્રી વિષ્ણુ નર ન રહી શકે, નારી વિણ ભરતા યામિની ફરતાં નિશિ તણાં, પહાર વિહાઈ ચાર છે પ સુણે મિત્ર આપું વાતડી, આછી કહું નિગમ; તુઝથી એ પંખી ભલાં, જે ઘટ એવડુ પ્રેમ | 6 | સાંઝ પડે દિન
