________________ એક-એક અધ્યયન છે. તેઓનાં નામને સૂચવતા અધ્યયનનાં નામો ક્રમશ: નીચે મુજબ છે. ૧-આનંદ, ૨-કામદેવ, ૩-ચલનીપિતા, ૪-સુરાદેવ, ૫-ચુલશતક, ૬-કું ડ કૌલિક, ૭-શકટાલપુરા, ૮-મહાશતક, ૯-નન્દિનીપિતા, 10. શાલિહીપિતા. આ દશ અધ્યયનમાં ક્રમશ: એક-એક શ્રાવકનું જીવન, તેઓની અઢળક સંપત્તિ, સુખ-સાહ્યબી, તેઓએ સાંભળેલી વીર વિભુની દેશના, ગ્રહણ કરેલાં વ્રતો, વ્રતપાલનમાં આવેલા ઉપસર્ગો, વિકટ પરિસ્થિતિમાં રાખેલી દૃઢતા, વિશિષ્ટ તપ-ત્યાગ, અંત સમયે કરેલી સમાધિની સાધના વગેરે વાતોનું વિસ્તૃત વર્ણન છે, જે ઘણું રસાળ અને ભાવોત્પાદક છે. તે દશે અધ્યયનમાં કહેવાયેલી મહત્ત્વપૂર્ણ વાતો જોઈએ. 1. દશે શ્રાવકો મહાશ્રીમંત હતા. પોતાની કરોડોની સંપત્તિના તેઓએ ત્રણ ભાગ કર્યા હતા. વેપારમાં એકભાગ, જીવનવ્યવહારમાં બીજો ભાગ અને ત્રીજો ભાગ નિધિ તરીકે રાખતા હતા. આ વ્યવસ્થાના કારણે તેઓનું જીવન નિશ્ચિતતા પૂર્વક એકધારું ચાલતું. કર્મજન્ય પરિસ્થિતિમાં પણ સમુચિત વ્યવહાર અને સામાજિક પ્રતિષ્ઠાને આંચ ન આવતી. ર. પરમાત્મા મહાવીરની દેશના સાંભળીને તે દરેક મહાશ્રાવકે સમ્યક્ત્વપૂર્વક બારવ્રતનો સ્વીકાર કર્યો હતો. પાંચમા પરિગ્રહ પરિમાણ અણુવ્રતના સ્વીકારમાં તેઓએ હવે પછી નવે પ્રકારના પરિગ્રહમાં વધારો ન કરવાનો નિર્ણય કર્યો હતો. જીવનભર વિદ્યમાન સંપત્તિ અને સમૃદ્ધિને ઘટાડવાનું કામ જ કર્યું હતું. તે રીતે દરેક નિયમોમાં ક્રમશ: સંક્ષેપ કરીને યાવત્ “સંવાસાનુમતિશ્રાવકની ભૂમિકાને પ્રાપ્ત કરી હતી. ૩.આનંદઆદિદશે મહાશ્રાવકો ચૌદ-ચૌદ વર્ષ સુધી વ્રતોનું નિરતિચાર પાલન કરીને પંદરમા વર્ષે પોતાના જ્યેષ્ઠ પુત્રને ઘર સંબંધી જવાબદારી સોંપી નિવૃત્ત થાય છે. ત્યારબાદ બધા શ્રાવકોએ શ્રાવકપણાની અગ્યાર પ્રતિમાઓનો સ્વીકાર કરી યથાર્થપણે તેનું પાલન કર્યું છે. ૪.ઘોર તપશ્ચર્યા વડે શરીર કૃશ થવાથી અંત સમયે મારણાન્તિક સંલેખના કરી ભક્તપ્રત્યાખ્યાન અણસણનો સ્વીકાર કર્યો છે. સમાધિપૂર્વકના શુભ પરિણામે તેઓને અવધિજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું છે. એક મહિનાના અણસણને પૂર્ણ કરી તે દશે મહાશ્રાવકો સમાધિ મૃત્યુને પામી પ્રથમદેવલોકમાં દેવ તરીકે ઉત્પન્ન થયા છે. દેવલોકમાં ચાર પલ્યોપમના આયુષ્યને પૂર્ણ કરી મહાવિદેહમાં માનવભવ પામી સંયમ સ્વીકારી મોક્ષને પામશે. ઉપાસકદશાંગ સૂત્ર-૧ || 57