________________ સહારે થઈ છે, એવું સ્પષ્ટ જણાય છે. ટીકાકાર મહર્ષિ પૂ.આ.શ્રી મલયગિરિજી મહારાજાએ આ આગમની મહત્તા બતાવતાં એમ કહ્યું છે કે, આ ઉપાંગ રાગરૂપી વિષને ઉતારવા માટે શ્રેષ્ઠ મંત્ર છે, કેષરૂપી આગને શાંત કરવા માટે જળનું પૂર છે, અજ્ઞાનરૂપી અંધકારને દૂર કરનાર સૂર્ય છે, સંસાર સાગર તરવા માટે સેતુ સમાન છે, વિશિષ્ટ પ્રયત્નદ્વારા જ્ઞય છે અને મોક્ષ પ્રાપ્ત કરાવનારી ચંડ શક્તિ છે.આ શબ્દોમાં જ આગમની મહત્તા સ્પષ્ટ થઈ જાય છે. જીવાજીવાભિગમ નામની પહેલી પ્રતિપત્તિમાં અજીવાભિગમ માટે શ્રી પ્રજ્ઞાપના ઉપાંગનો અતિદેશ કર્યો છે, જ્યારે જીવાભિગમનું વર્ણન વિસ્તારથી કર્યું છે. જેમાં સંસારી જીવોના બે થી દશ પ્રકાર બતાવ્યા છે. સ્થાવર અને ત્રસ, એમ જીવોના બે પ્રકારનું વિસ્તારથી વર્ણન છે. પૃથ્વીકાય, અપૂકાય અને વનસ્પતિકાયને સ્થાવરજીવો ગણ્યા છે. તેજસ્કાય, વાયુકાય અને ઔદારિક ત્રસ એમ ત્રણ જીવો બતાવ્યા છે. ઔદારિકત્રસના બે ઇન્દ્રિય, ત્રણ ઇન્દ્રિય, ચાર ઇન્દ્રિયના ભેદે ત્રણ ભેદ છે. પંચેન્દ્રિય ચાર પ્રકારના છે; નારક, તિર્યંચ, મનુષ્ય અને દેવ. સાત નારકીથી સાત નારક. જલચર, સ્થલચર અને નભચરથી તિર્યંચ ત્રણ, સંમૂછિમ અને ગર્ભજ મનુષ્ય બે અને ભવનવાસી, વ્યંતર, જ્યોતિષ અને વૈમાનિક એમ દેવના ચાર પ્રકાર છે. ત્રિવિધા નામની બીજી પ્રતિપત્તિ છે. જેમાં સ્ત્રી, પુરુષ અને નપુંસક; એમ જીવના ત્રણ ભેદ બતાવ્યા છે. વેદ નોકષાયના ભેદ જીવોના ત્રણ ભેદ કરવામાં આવ્યા છે. ભવસ્થિતિ, કાયસ્થિતિ, અંતર, અલ્પબદુત્વ વગેરે દ્વારોથી ત્રણેય ભેદોનું વિશદ વર્ણન છે. ચતુર્વિધા નામની તૃતીય પ્રતિપત્તિ છે. લગભગ 100 સૂત્રોમાં વિસ્તારાયેલું આ પ્રકરણ સૌથી મોટું છે. સંસારી જીવો ચાર ગતિમાં વિભક્ત છે, તેને આશ્રયીને અહીં નરક, તિર્યંચ, મનુષ્ય અને દેવ એમ ચાર ગતિનું ઊંડાણથી વર્ણન છે. સાત નરકનાં ક્ષેત્ર અને કાળનું બંધારણ, નારકીના અલ્પબદુત્વ આયુષ્ય, સુધાદિ વેદના આદિનું વર્ણન દૃષ્ટાંત આપીને કરવામાં આવ્યું છે. દેવગતિના વર્ણનમાં વિજય દેવનો અધિકાર આવે છે. તેમાં દેવજાતિની મહત્તમ વાતો જાણવા મળે છે. કર્મભૂમિના, અકર્મભૂમિના અને અંતર્લીપના એમ ત્રણ પ્રકારના મનુષ્યોનો અધિકાર, એકેન્દ્રિયથી પંચેન્દ્રિય સુધીના તિર્યંચ ગતિના જીવોનો અધિકાર પણ અહીં વિસ્તૃત પણે દર્શાવ્યો છે. ત્યાર પછીની ચારથી નવ સુધીની પ્રતિપત્તિમાં પાંચ, છ, સાત, આઠ, જીવાજીવાભીગમ સૂત્ર || 93