________________ કુખનું રતન હું માગવાનોય નહિ અને વગર માગે કોઈ મારું કરી સંભાળી જાય એવી પારકી આશાય કરવાનો નહિ. તેમજ કપરી સ્થિતિમાંય જિનભક્તિ અને ગુરુભક્તિાનો લાભ પણ ચૂકવાનો નહિ. પ્રતિષ્ઠા વખતે દાન તો પ્રભુસરકારે કરેલું H શેઠ તો સમતાભાવમાં મસ્ત છે. હવે તો જ્જાળ બહુ રાખી જ નથી. એટલે બે પ્રતિક્રમણ, કેટલાય સામાયિક, શાસ્ત્રસ્વાધ્યાય, સાધુ સેવા, જિનભક્તિ, જાપ અને ધ્યાન વગેરેમાં ઓતપ્રોત રહે છે. માત્ર બપોરના 3-4 કલાક મસાલાનો થેલો ફેરવી આવવાનો. એક વખતનો પ્રસંગ છે. આમ તો શેઠ એ મોટા શહેરના એક બીજા છેડે રહેવા ગયા છે; એટલે પ્રભુ પૂજા તે તરફના દહેરે કરે છે. પરંતુ કોઈ મોટા પર્વના દિવસે શહેરની આ તરફ પોતાના બંધાવેલા દેરાસરે પ્રભુપૂજા કરવા આવે છે. એમાં બીજા છૂટા પૈસા નથી, પણ બચાવી રાખેલી પાવલી લઈને આવેલા, તે માલણને આપી કહે છે કે, એમાંથી બે પૈસાના ફૂલ આપ. માલણ તો શેઠને જોતાં જ હર્ષથી ઊભી થઈ જાય છે અને કહે છે, શેઠજી! પૈસા રહેવા ધો. લો, આ મોટા ફૂલહાર !' ‘પણ મફત ન લેવાય.' મફત શાના? તમે તો પહેલેથી મને ઘણું આપ્યું છે ! આ સોનાના બલૈયા આપે જ દીધેલાને ?' એ તો પ્રભુ ગાદીએ બેઠેલા ત્યારે એ સરકારે દાન કરેલું.” “બાપા, ગમે તેમ કહો, પણ આજ તો આ હાર આપવાની જ છું.” લે ત્યારે આ પાવલી આખી.” માલણ તો એક પૈસોય લેવા તૈયાર નહોતી, પણ શેઠે પાવલી નાખી, હાર લઈને પગથિયા ચઢવા માંડ્યા. છે કાંઈ કાલની ખાવાની ચિંતા ? બચત બધી આપી દીધી. આમાં કેટલા ગુણ? નીતિ,પ્રભુભક્તિ, પુયશ્રદ્ધા, પોતે કરેલા ઉપકાર ભૂલવા. અનોખો વાર્તાસંગ્રહ 54