________________ હેડમાં શેઠના પગ ઘલાવી કેદખાનામાં એક માસ માટે રાખ્યા. શેઠના ઘરેથી ભાણું આવ્યું. શેઠ જમે છે. ચોર કહે, “મને ખાવા દો.” શેઠ તડૂક્યા, “મારા દીકરાના ખૂની ! તને ખાવા દઉં?' પેલો કહે, “શેઠ દો, નહિતર સાર નહિ નીકળે.” શેઠ કહે, “જા તારાથી થાય તે કરી લેજે.' શેઠે જમી તો લીધું, ને વધેલું નોકર ઘરે લઈ ગયો, પણ પછી શેઠને સંડાસની હાજત લાગી, ચોરને કહે, “ચાલ સંડાસમાં.” ચોર કહે, “મને ખાવા નથી આપ્યું માટે હરગીજ નહિ આવું.” હવે શેઠ શું કરે? બંનેના પગની એક જ હેડ છે એટલે એકલા જવાય એમ નથી. તો શું ધોતિયું બગાડે ? બૂલવું પડ્યું, “કાલથી ખાવા આપીશ.” ત્યારે ચોર સાથે ગયો. બીજા દિવસથી ચોરને ખાવા આપવું પડ્યું, પણ નોકરે ઘરે જઈ શેઠાણીને વાત કરી કે, “શેઠ ચોરને ખાવા આપે છે. મહિને કેદમાંથી છૂટી શેઠ ઘેર ગયા; પણ પત્નીએ-શેઠાણીએ કશો આવકાર-વધામણાં ન કર્યા, ને મોં ચડેલું. શેઠ પૂછે છે, “તમને મારી કદર નથી ?' શેઠાણી કહે, “મારા દીકરાના ખૂનીને તમે ખવરાવનારા, તમારી કદર ?' શેઠ કહે, “દીકરો તમારો તો મારો નહોતો? પણ પૂછો તો ખરા કે કેમ ખવરાવતા હતા ?' હા, કેમ ખવરાવતા હતા ?' શેઠ કહે, “એટલા માટે કે પહેલે દિવસે તો એ બહુ કરગર્યો તો યખાવાન જ આપ્યું. પણ પછી કહે સંડાસ સાથે નહિ આવું, હવે મારે શું કરવું? આપવાનું કબૂલ્યું ત્યારે એ સાથે આવ્યો !' સાંભળી શેઠાણી સમજ્યા, રાજીપો દેખાડ્યો કે “એમ છે ? તો તો આપ્યું એ બરાબર.” અનોખો વાર્તાસંગ્રહ 106
