________________ પ્રતિદ્વાર ૧૨મું ઉદાહરણ 5 35 સાધુઓ ગોચરી માટે ગયા હતા ત્યારે મોહથી મોહિત થયેલ તેઓ એક સાધુને લઈને સ્થડિલ જવાના બહાને દીક્ષા છોડવાની ઇચ્છાથી બહાર ગયા. સાધુ ઝાડની ઓથે ઊભા હતા ત્યારે તે ક્ષુલ્લકાચાર્ય ભાગ્યા. એક વનમાં વિસામો ખાવા બેઠા. એક નીરસ ખીજડાના વૃક્ષને મુસાફરો વડે પૂજાતું જોઈને તે વિચાર કરે છે, “બીજા ઝાડ હોવા છતાં પણ લોકો આ વૃક્ષની પૂજા કરે છે કેમકે એની ચારે તરફ પીઠ બંધાયેલ છે. હું પણ આ વૃક્ષની જેમ અયોગ્ય છું. છતાં બીજા ગીતાર્થ અને કુલીન સાધુઓ હોવા છતાં લોકો મને પૂજે છે તે ગુરુએ આપેલ આસન વગેરેનો પ્રભાવ છે. માટે મેં આ ખોટો વિચાર કર્યો.' એમ વિચારી પાછા ફર્યા. વસતિમાં આવ્યા. સાધુઓને કહ્યું કે, “મને અચાનક શૂળ ઊપડ્યું. તેથી આટલી વાર લાગી.' ગીતાર્થો પાસે આલોચના કરી તેમણે પ્રાયશ્ચિત્ત લીધું. ક્ષુલ્લકાચાર્ય પહેલા ભાગ્યા ત્યારે દ્રવ્ય ચિતિકર્મ હતું, પાછા ફર્યા પછી ભાવચિતિકર્મ હતું. (3) કૃતિકર્મમાં કૃષ્ણનું દષ્ટાંત - એકવાર નેમિનાથ ભગવાન રૈવતપર્વત પર સમવસર્યા. કૃષ્ણ સપરિવાર વંદન કરવા ગયા. તેમણે 18,000 સાધુઓને દ્વાદશાવર્ત વંદન કર્યા. વીરકે તેમનું અનુકરણ કરીને વંદન કર્યા. કૃષ્ણ થાકીને પ્રભુને કહ્યું, '360 યુદ્ધોમાં જેવો થાક નહોતો લાગ્યો તેવો હમણા લાગ્યો છે. ભગવાને કહ્યું, “આ ભક્તિથી તમે ક્ષાયિક સમ્યત્વ પામ્યા, તીર્થંકરનામકર્મ બાંધ્યું અને સાતમી નરકનું બંધાયેલું આયુષ્ય ત્રીજી નરક યોગ્ય કર્યું.' અહીં કૃષ્ણનું ભાવકૃતિકર્મ અને વીરકનું દ્રવ્યકૃતિકર્મ છે. (4) પૂજાકર્મમાં બે સેવકોનું દષ્ટાંત - એક રાજાના બે સેવકો હતા. નજીકના બે ગામની સીમા બાબત તેમની વચ્ચે વિવાદ થયો. તેઓ રાજા પાસે ચાલ્યા. રસ્તામાં તેમણે એક મુનિને જોયા. “સાધુના દર્શનથી અવશ્ય કાર્ય સિદ્ધ થશે.' એમ કહીને એકે ભક્તિથી પ્રદક્ષિણા આપીને
