________________ દ્વાર ૯૦મું - ઉપશમશ્રેણિ 301 દ્વાર ૯૦મું - ઉપશમશ્રેણિ (i) ઉપશમશ્રેણિ માંડનાર અપ્રમત્તસંયત જ હોય. ઉપશમશ્રેણિને અંતે તે અપ્રમત્તસંયત, પ્રમત્તસંયત, દેશવિરત કે અવિરત હોય. મતાંતરે અનંતાનુબંધી 4 ની ઉપશમના અવિરત, દેશવિરત, પ્રમત્તસંયત કે અપ્રમત્તસંયત કરે, દર્શન 3 વગેરેની ઉપશમના સંયમી કરે. (i) પહેલા અનંતાનુબંધી 4 ને ઉપશમાવે. તે આ પ્રમાણે - (1) કોઈ પણ વયોગમાં રહેલો, તેજલેશ્યા-પગલેશ્યા કે શુફલલેશ્યાવાળો, સાકારોપયોગવાળો, અંતઃકોટાકોટી સાગરોપમની સ્થિતિવાળો અવિરત, દેશવિરત, પ્રમત્તસંયત કે અપ્રમત્તસંયત કરણકાળની પૂર્વે અંતર્મુહૂર્ત સુધી વિશુદ્ધિમાં હોય. તે પરાવર્તમાન પ્રવૃતિઓ શુભ જ બાંધે, અશુભ નહીં. તે પ્રતિસમય અશુભ કર્મોનો રસ અનંતગુણ હન કરે અને શુભ કર્મોનો રસ અનંતગુણ અધિક કરે. તે નવો નવો સ્થિતિબંધ પૂર્વે પૂર્વેના સ્થિતિબંધ કરતા પલ્યોપમ પ્રમાણ ન્યૂન કરે. (2) અંતર્મુહૂર્ત પછી તે ત્રણ કરણ કરે - યથાપ્રવૃત્તકરણ, અપૂર્વકરણ, અનિવૃત્તિકરણ. કરણોનું સ્વરૂપ કર્મપ્રકૃતિમાંથી સમજવું. (3) અનિવૃત્તિકરણના સંખ્યાતા ભાગો પસાર થાય અને એક સંખ્યાતમો ભાગ બાકી રહે ત્યારે અનંતાનુબંધી 4 ની 1 આવલિકા પ્રમાણ પ્રથમસ્થિતિ રાખીને અંતર્મુહૂર્તમાં અંતર્મુહૂર્ત પ્રમાણ અંતરકરણ કરે છે. અંતરકરણનું દલિક બંધાતી પરપ્રકૃતિમાં નાંખે. (4) પ્રથમસ્થિતિની 1 આવલિકાનું દલિક સ્તિબુકસંક્રમથી ઉદયવાળી પરપ્રકૃતિમાં સંક્રમાવે. (5) અંતરકરણ કર્યા પછી બીજા સમયથી અનંતાનુબંધી 4 ને પ્રતિસમય અસંખ્યગુણાકારે ઉપશમાવે.