________________ અભવ્ય પણ જ્યારે અંતઃકોડાકોડિ કર્મ સ્થિતિ ઘટાડે છે, ત્યારે યથાપ્રવૃત્તિ કરણને પામે છે. પણ ગ્રંથિભેદનો પુરુષાર્થ કરી શકતો નથી. વળી દેવલોકના ઉત્કૃષ્ટ સુખને પામવા માખીની પાંખ પણ ન દુભાય એવું નિરતિચાર દ્રવ્ય ચારિત્રનું પાલન સર્વજ્ઞના કહ્યા મુજબ કરે છે તેથી નવમા રૈવેયકે પહોંચે છે પણ ગ્રંથિભેદ તો આસન ભવ્ય આત્મા જ કરી શકે છે. પરમાત્માનું શરણ સ્વીકારીએ ને સમાધિન મળે એ કેમ બને? કાં તો પછી શરણું સાચું નથી સ્વીકાર્યું. પરમાત્માની આજ્ઞા ન માને તેને પીડાની જ ભેટ મળે. આજ્ઞા માને તેને સમાધિની પ્રાપ્તિ થયા વિના ન રહે. સંસારના સુખ પ્રત્યેની તીવ્ર આસક્તિ અને દુઃખ પ્રત્યેના દ્વેષરૂપ તીવ્ર રાગદ્વેષની ગાંઠને ભેદવારૂપ અપૂર્વકરણ કર્યા વિના નહીં ચાલે. અપ્રશસ્ત રાગની સામે અપૂર્વ પ્રશસ્ત દ્વેષ કરશું તો જ આત્મપ્રેમ જાગશે ને ખીલશે તે માટે સંસારનો રાગ છોડી પરમેષ્ઠિનો રાગ જગાડવાનો છે. તે જ સન્મતિ લાવે. તો જ અપૂર્વકરણ પ્રગટાવવા દ્વારા ગ્રંથિ ભેદી સમ્યકત્વની પ્રાપ્તિ થશે. ગાથા - 3: સરિત્સહસદુપૂર - સમુદ્રોદરસોદરઃ / તુતિમાનેન્દ્રિયગ્રામો, ભવ સુખોદત્તરાત્મના llll ગાથાર્થઃ હજારો નદીઓથી ન પૂરી શકાય એવા સમુદ્રના તળિયા જેવા ઈદ્રિયોના સમૂહને ગમે તેટલા વિષયો આપવામાં આવે તો પણ તૃપ્ત થતો નથી માટે ઈદ્રિયોને મનગમતા વિષયો આપીને તૃપ્ત કરવાની ધાંધલ છોડીને આત્માના સહજ સુખથી તૃપ્ત થા. જેમ સમુદ્રમાં હજારો નદીઓ ઠલવાય તો પણ સમુદ્ર કદી પણ તૃપ્તિ પામતો નથી તેમ તૃષ્ણાનું પેટ પણ સમુદ્ર જેવું છે. દરેક ભવોમાં જીવવિષયોની પુષ્ટિ કરીને આવ્યો છે. આ પ્રમાણે જે સમજે છે તેને પણ વિષયોમાંથી નીકળવું મુશ્કેલ છે તો જે નથી સમજતા તેની તો શું વાત કરવી? જે વસ્તુની ઇચ્છા થાય તે વસ્તુ મળે ત્યારે તેમાં તું ડૂબી જઈશ. ન જ્ઞાનસાર–૨ // 217
