________________ જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ મંત્રીને કહેઃ બીજુ કે શાક મળે છે કે નહિ નગરમાં? રેજ ભીડે ને ભીડે જ. ભીડે તે કંઈ શાક છે. મંત્રી કહેઃ ખરી વાત છે, સરકાર ! આ તે કંઈ શાક છે! સાવ નકામું. રાજા કહેઃ મંત્રીજી, તે દિવસે તે તમે ભીંડાના વખાણ કરતા'તા ને આજ મંત્રી કહેઃ નામવર ! હું તે આપને ચાકર છું, કંઈ ભીંડાને ચાકર નથી! તે દિવસે આપે ભીંડાને વખાણ્યા તે મેં ય વખાણ્યા, આજે આપે વડ્યા તે મેં ય વખેડડ્યા... દ્રિાક્ષ વિહાસે, ગઈ વનવાસે... આપણે પ્રભુની વાણીની વાત કરતા હતા. “સુરતરુ વેલડી.” ક૯૫વેલ સમી છે જિનવાણી. મીઠી, મીઠી, અતિમીઠી છે આ વાણી.... પૂજ્ય વીર વિજય મહારાજે ખૂબ સરસ કલ્પના કરી છે એક સ્તુતિમાં. એમણે કહ્યું: દ્રાક્ષને લેકે મીઠી કહેતા. પણ પ્રભુની વાણીની મિઠાશ આગળ એની શું વિસાત? બિચારી દ્રાક્ષ શરમાઈને, પરાજિત થઈને જંગલમાં જતી રહી. પરાજિત રાજા શરમાઈને જંગલમાં જતું રહે ને તેમ ! “કાલ વિહાસે, ગઈ વનવાસે....” અને શેરડી? એને તે બિચારીને પીલાવાનું નસીબમાં આવ્યું! શેરડી પીલવાના સંચા ભણી જુઓ તે ખ્યાલ આવે, કે બિચારી રસના બહાને આંસૂની ધાર વહાવી રહી છે. મિઠાશના મામલામાં, જિનવાણુ સામે, એ ય પરાજિત થઈ ગઈને તેથી જ તેં !
