________________ 262 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા પછી એમના દિકરાની પુત્રવધૂ વિષે પૂછવામાં આવતાં જ માજીની આંખોમાં લાલાશ આવી ગઈ. કહેઃ મૂકે એનું નામ. એને કામ શું છે બીજુ? આખો દિવસ સૂઈ રહેવું ને ગપ્પાં મારવાં. આ સિવાય બીજું કામ હરામ કરતી હોય તે ! સવારે ઉઠે મેડી, પછી દેવદર્શનથી આવી ચા-નાસ્તા કૈકે. ત્યાર બાદ બાથરૂમમાં જાય નહાવા તે બે કલાકે બહાર નીકળે. બપોરે ખાઈને - બરોબર ઝાપટી ને ઘરે. ચાર વાગ્યે જાગી ચા-પાણી પી બહેનપણીઓ જોડે ગપ્પાં મારવા જાય તે વહેલી પડજે રાત ! પેલે પૂછનારે તે માજીના મુખ સામે તાકી જ રહ્યો થેલી વાર. એમની પૂત્રવધૂ એ જ કરતી હતી, જે એમની પૂત્રી કરતી'તી પણ પ્રેમના ચમાથી જોવાના કારણે પૂત્રીનું સુખ રાજરાણી જેવું લાગતું. જ્યારે પૂત્રવધૂનું સુખ ખમાતું નહોતું. જોઈ શકાતું નહોતું. ચશ્માના કાચ ફરી જતા હતા ને ! શ્રેષના કાચ દ્વારા જેવાવાને કારણે આ મુશકેલી સર્જાતી હતી. હમણાં એવી જાતના કાચ શેધાણ છે, જે તડકામાં એની મેળે સફેદ રંગમાંથી લીલા, આસમાની રંગના બની જાય. સૂર્યના કિરણની અસરથી રંગમાં પરાવર્તન. દરેક માણસ આવા કાચવાળા ચશ્મા અંતરની આંખ પર લગાવી ફરી રહ્યો તેવું લાગે છે, નહિ ? “મારે છેક સેનાના, પાડોશીના પીત્તળના અને ગામના છોકરા ગારાના...!
