________________ 260 જ્ઞાન સાથે પ્રવચન માળા-૨ ન પહોંચે કાકાને, પણ હવે વારે એને હતે. “પહેલે મારે તે કદી ન હારે” સૂત્રને ધ્યાનમાં લઈ એણે કાકાને પછાડયા અને ઉપર ચડી બેઠે તે. કાકાની દાઢીને ખેંચતાં તે કહેઃ બોલે, કાકા ! હવે મારી વાત ખરી કહેશો કે નહિ? જે ચાલીસ બેરી બાજરીની વાત કબૂલે તે તમને હમણાં જ છેડી દઉં ! નહિતર આ દાઢી ખેંચી લઈશ! કાકા પણ કંઈ કમ ન હતા. એ કહેઃ દાઢી ચૂ ચૂરે થાય, પણ એક બૂરો ઓછા ન કહું... દાઢી ભલે જતી રહે, એની ચિતા નથી; પણ મેં કહેલ બેરીઓની સંખ્યામાંથી એક પણ બેરી ઓછી નહિ થાય. છેવટે વટેમાર્ગુઓએ બન્નેને છુટ્ટા પડાવ્યા. બાજરી ચાલીસ મણ થાય કે પચાસ મણુ; આમને શું હતું ? નહોતે. એક દાણે કાકાને મળવાને કે નહોતું ભત્રીજાને કંઈ કમિશન મળવાનું ! “મારુ તે સાચું” આ ભૂમિકા ઝઘડાનું મૂળ છે. “સાચું તે મારું” આ ભૂમિકા આવી જાય તે ઝઘડા સમાપ્ત થઈ જાય. “ગુરુ મહારાજને ઉપદેશ !? પેલા શિષ્ય, ગુરુના દેહાન્ત પછી મઠાધીશ બનવાની હરીફાઈમાં ઉતરી ગયા છે. હરીફાઈ તો કેવી ! ગળાકાપ હરીફાઈ. બે હરીફ હતા ગાદીના. બંનેના અનુયાયીઓ એક-બીજાનાં માથાં કાપવા તૈયાર થઈ ગયાં છે.
