________________ 238 1લી બાલી. જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળ-૨ પડ્યો ત્યાં! એ કહેઃ બે રૂપિયા વધુ આપુ. પણ શાક મને આપ. મલકચંદ શેઠને મુનીમ ગર્યોઃ હવે મુંજી જેવા તારા શેઠ માટે જે સસ્તામાં સસ્તું હોય એ શાક લઈ જા, આ શાક તે મારા શેઠ ખાશે. તલકચંદન મુનીમ કહેઃ અહીં વાતેમાં વડાં નથી તળવાનાં. હાલ, રૂપિયાનાં વડાં તળીએ ! જે વધુ રકમ આપે તે ભીંડાં લઈ લે. બોલો બોલી. વાત ચડસાચડસી પર ચડી ગઈ. પાંચ-દશનાં ભીંડાં પણ પાંચસએય વાત અટકી નહિ. મલકચંદ શેઠને મુનીમ કહે આપણું હજાર ! તલકચંદ વાળો કયાં કમ હતું ? એ એ કહે આપણા દેઢ હજાર, ગાડી પહોંચી છત્રીસ સે પર ! તલચંદ શેઠને મુનીમ છત્રીશસોનાં ભીડા લઈને શેઠને ઘરે તે ગયે, પણ મનમાં થતું હતું કે, શેઠ આ કામ બદલ સરપાવ આપશે કે લાલ આંખ બતાવશે ? શેઠના કાન સુધી પણ વાત તે પહોંચી જ ગઈ હતી. તલકચંદ શેઠે મુનીમને સાબાશી આપી અને કીમતી વીંટી મુનીમને ભેટ આપી. કહેઃ તેં આજ મારી આબરૂ રાખી... છત્રીશસે ના ભીડાંનું શાક ગરમાગરમ શીરા સાથે ઊડાવ્યું! આ ખર્ચ કરવામાંય ઉદારતા જોઈએ; પણ આવી ઉદારતા ઘણું વ્યક્તિઓમાં મળી જશે. પરંતુ શાસન માટે
