________________ 166 સાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ મિયાં સમજી ગયા કે, બાપુ અહીં જ મને અધમૂઓ કરી નાખશે. એટલે કહે બાપુ! તમારી ગાય. મને છેડે ! હું કેમ આવું એકલે? આપણી વાત પ્રભુબળની હતી. જેની પછવાડે ત્રણ લેકના નાથ, તીર્થંકર પરમાત્માની શક્તિ હોય તે કઈનાથીય પરાજિત બને નહિ. “લડથડતું પણ ગજબરચું, ગાજે ગયવર સાથે રે...” નાનું પણ હાથીનું બચ્ચું, મદનિયું ગાજે છે; પણ એ પિતાની હુંફને કારણે પ્રભુબળ સામે નજર જવાથી પિતાની અશક્તિની વાત ભૂલાઈ જાય છે, ભક્તરાજ મહામહિમ સીમધર ભગવાનનાં દર્શને જવા, પરમાત્માની વાણી સુણવા આતુર છે; પણ ત્યાં જવું શી રીતે? પહેલાં તે ભક્ત મૂંઝાય છે ? સીમંધર સ્વામી રે તમારે ધામ રે, હું કેમ આવું એકલો? ...વસમી છે વાટ રે, અંતર ઉચાટરે, હું કેમ આવું એકલો ? પણ આ ઉચાટ પ્રભુબળને નીરખતાં, તેના અપાર મહિમાને ચિંતવતાં ઓસરી જાય છે. અને એથી જ ભક્ત વિચારે છે કે, પિતાને છેડેથી પ્રારંભ ન થઈ શકે તે સામે છેડેથી તે એ થઈ શકે જ. ‘તુમ સેવામાંહિ સુર કેડી, ઈહાં આવે છે એક દેડી, આશ ફલે પાતક મોરી રે....”
