________________ 138 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ પ્રસંશકો ફૂલહારની ને બેન્ડવાજાની વરધી આપીને આવ્યા હોય અને ત્યાં છેલ્લે સમયે બીજી પેટીઓ માંથી સાપને બદલે છછુંદર નીકળે તે જોઈ લો પેલા ભાઈનું મોઢું ફેટે પાડવા જેવું થાય તે ! હર્ષના મેજાની ટેચે ગયેલ એમની હૃદય-નાવ શોકના તળિયે આવી જાય. દશાર્ણભદ્ર રાજા વિવેકી છે. તરત સમજી ગયા. “કે મારો અવિવેક, કે અહીં હું મારા અહમનું પ્રદર્શન કરવા નીકળી પડયે !" પરમાત્માના ચરણે અહમની ભેટ ધરી દીધી એમણે! “હું પ્રભુ તારો....” પ્રભુ ! હું આપને છું. આપનું જ શરણ છે મારે. અહમને ઓગાળી દીધું. સાધના માગે એવી તે દેડ મૂકી દશાર્ણભદ્ર રાજાએ કે મુનિવેષમાં હતા તેમના ચરણે નમી ઈન્દ્ર કહે છે : ભગવદ્ ! તમે તરી ગયા..... અહમ પણ દશાર્ણભદ્ર માટે તારક બન્યું. અહમમાંથી અહંમુક્તિના માર્ગે કેટલા ઝડપથી તેઓ આગળ વધી ગયા ! આપણેય પ્રભુને ચરણે આપણું અહમ ચડાવી દઈએ વિસર્જિત કરી દઈએ. તે કેવું સારું ! મુકા, આસન, દયાનાભ્યાસ મુનિરાજના ગુણભવની વાત ચાલી રહી છે. કાઉસગ મુદ્રા ધીર આસન ધ્યાન અભ્યાસી સદા અખૂટ આનંદની દુનિયામાં પ્રવેશવાનાં જે દ્વારે છે તે પૈકીના એકનું નામ છે ધ્યાન. કાઉસગ્ગ મુદ્રાએ ધ્યાનમાં ઊંડા ઉતરેલ મુનિરાજનાં દર્શન કરે તે ખ્યાલ આવે કે, ધ્યાન
