________________ 116 જ્ઞાનસાર પ્રવચન માળા-૨ અંબાર જેવી રાજકુમારી ! એના પિતાએ પુત્રી પરના શ્રેષથી ભલે મારી સાથે લગ્ન કરાવ્યાં, પણ આ સંબંધ ઉચિત તે નથી જ. મારા સંગથી આ સૌન્દર્યવતી રાજબાળા પણ શું કેઢિયણ બનશે? ના, ના, કદાપિ એ ન બનવું જોઈએ. શ્રીપાળકુમાર મયણ સુન્દરીને કહે છે: “દેવી! તમારા પિતાએ ભલે ભૂલ કરી, હું એ ભૂલને દેહરાવવા નથી માગતે. તમે કઈ સારા પુરુષ સાથે....” મય સુન્દરીના કાનમાં જાણે ધગધગતું સીસું રેડાયું હોય એમ એ ચિત્કારી ઊઠે છેઃ નાથ ! સ્વામી! મારા પ્રાણાધાર ! આપ આ શું બોલે છે ? આ વચનેથી મારા કાનને ને હૃદયને અકથ્ય પીડા થઈ રહી છે. જાણે કે કાનમાં શૂળો તીવ્રતાથી ભેંકાઈ રહી હોય. અંગે અંગે આગ ઊઠી રહે છે. આર્ય સતી માટે લગ્ન એ રમત નહતી ઢીંગલા તેડી શકે, ન દરિદ્રતા હચમચાવી શકે. પતિનું શરીર રેગથી ઘેરાઈ જાય તેય શું? માત્ર શરીર સુધીની જ દષ્ટિ હેત તે લગ્નના બંધન તડતડ કરતાં તૂટી જાત. પણ દષ્ટિ ધર્મ પર સ્થિર થયેલી હોય છે ત્યારે રેગ કે આવી પડેલી ગરીબી પેલા બન્ધનને શિથિલ કરી શકતા નથી. | મૂળ તે, ત્યાગમૂલક વિચારસરણી ને વરેલી હેય છે ધાર્મિક વ્યક્તિ, સંયમ માર્ગને સ્વીકારવા જ એનું મન
