________________ 100 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ માટે ગમે તેટલું કરીએ પણ તમને અમારી કીંમત જ ક્યાં છે? અને પછી નીચેવાળાં શ્રીમતીજી ઉપરવાળાને સ્વસ્તિ વચન સંભળાવતાં કહેઃ લો, ફટ દઈને સામૈયું કરવા નીચે ઉતર્યા! કયા હેઠે આજ તમે સ્વાગત કરવાના? આજ તે અધિકાર મારે છે. પણ ઉપરવાળાં શ્રીમતીજી કંઈ કમ નથી. એ કહેઃ હવે, બસ કરે. આપણે તે સ્વામીની સેવા કરવી જોઈએ. સ્વામીને કંઈ મેં નહોતું કહ્યું કે, તમે ઉપર આવે. પણ એ ઉપર આવવા લાગ્યા તે હું સ્વાગત કરવા ન આવું? તમે મને રોકનાર કેશુ? અને આજ તમારે અધિકાર છે એ વાત ખરી, પણ સ્વામીની ઈરછા સહુથી મોટી. એમની ઈરછા આજે ઉપર રહેવાની છે તેથી ઉપર જ રહેશે. નીચેવાળાં શ્રીમતી તાડૂક્યા ? બસ, બેસ, હવે લાજતી નથી આમ બેલતાં? આજ તે સ્વામી મારે ઘેર જ આવશે. એમ કહી એણીએ પેલા ભાઈના પગ પકડડ્યા. તે ઉપરવાળીએ હાથ પકડયા. અને પછી શરૂ થયો ખેલ. પેલી ઉપર ખેંચે. વાહ, ભાઈ! વાહ! સ્વાગતમાં કંઈ મણા હવે રહી નથી! પ્રેક્ષક તરીકે ચારભાઈ છે. એટલે પ્રેક્ષક વિહેણું નાટક પણ નહિ કહેવાય. અને પ્રેક્ષક તે એ તલ્લીન બની
