________________ જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા તૃષ્ણા માણસને દુખી કરે. તૃષ્ણ માણસને અકાર્ય ભણી દોરી જાય. કર્ણ રાજાની વાત સાંભળી મંત્રીએ એક વિચાર કર્યો, અને એ વિચારને ગુપ્ત રાખી રાજાને કહ્યું : મહારાજ ! ખૂબ વિચારને અંતે મને લાગે છે કે, સાપ મરે નહિ ને લાઠી ભાંગે નહિ એ કઈ માર્ગ હું શોધી શકીશ. હું એ સ્ત્રીને અહી રાજમદિરમાં નહિ લાવું. પણ આપને એની જોડે ભેટે કરાવી આપીશ. જેથી આપની ઈચછા પણ સંતોષાશે અને બીજા કેઈને આ વાતની ગંધ પણ નહિ આવે. રાજા ખુશ ગયો. જુઓ, આ આસક્તિને ચમત્કાર! અકાય આચરવાના ટાણેય હરખ ઉપજી ગયો. પણ મંત્રી રાજના હાથે અકાર્ય ન થઈ જાય એનું ધ્યાન રાખીને આગળ વધવા ચાહે છે. કર્ણ રાજાને બે રાણી છેએક જયા દેવી, બીજી મીનળદેવી. મીનળદેવી પર પહેલાં રાજાને બહુ પ્રેમ હતે. હમણાંથી એ એની સાથે બોલતા પણ નથી. મંત્રીએ મીનળ દેવીને બધા પાઠ ભણાવ્યા : રાતના અમુક સમયે અમુક જગ્યાએ મહારાજા જોડે આપને મળવાનું છે. પણ એમને એ ખબર ન પડવી જોઈએ. એમ કહી બધી પૃષ્ઠભૂમિકા સમજાવી. રાત્રે રાજા ત્યાં ગયો. મીનળદેવી જોડે ભેગ ભેગવ્યા. મીનળદેવીએ મંત્રીએ સૂચવ્યા મુજબ મહારાજની નામાંકિત મુદ્રા પ્રેમની નિશાની તરીકે માગી લીધી. રાજા પિતાના મહેલે ગયે. વિષયની ચળ ઉપડેલી
