________________ કપટી નિઃસ્નેહી કહીજી, વળી તે નારી સર્વ ઈદ્રચંદ્રને ભોળવ્યાજી, આપણ કરીએ શો ગર્વ? ગુ. 15 નદી નીર ભુજ બળે રેજી, કહેવાય છે રે અનાથ; એક વિષયને કારણેજી, હણે કંતને નિજ હાથ. ગુ. 16 ગામમાં બીહે જાનથીજી, વનમાં ઝાલે છે વાઘ; નાસે દોરડું દેખીનેજી, પકડે ફણિધર નાગ. ગુ. 17 ભર્તુહરી રાજા વલીજી, વિક્રમરાય મહાભાગ; તે સરખા નારીતણાજી, કદિય ન પામ્યા તાગ. ગુ. 18 તો રાણી તુજ શું કહુંજી, એ છે સંસારની રીત; પણ હું એમ નવિ જાણતોજી, તુજને એવી અવિનીત. ગુ.૧૯ તુજને ન ઘટે કામિનીજી, કરવો અંતર એમ; માહરી પ્રીત ખરી હતીજી, તું પલટાણી કેમ ? ગુ. 20 મુજથી છાની ગોઠડીજી, સાસુથી કરે જેહ, જિમ વાવ્યાં તિમ તે લક્ષ્યાંજી, ફળ પામી તું એહ. ગુ. 21 તું વ્હાલો નહી તાહરેજી, વહાલી સાસુ છે એક; તો વહુને સાસુ મળીજી, મોકલે હાલજ્યો છેક. ગુ. 22 દોષ કિશો તુજ દીજિયેજી, જોતાં હઈડે વિમાસ; ભાવી ભાવ મટે નહી, મનમાં આવે છે રોષ; પ્રીતિ દશા સંભારતાજી, બહુ ઉપજે છે સંતોષ. ગુ. 23 કાગળ થોડો ને હિત ઘણુંજી, મુજથી લખ્યું નવિ જાય; સાગરમાં પાણી ઘણુંજી અર્થસમસ્યા ગાગરમાં ન સમાય. ગુ. ર૪ 364