________________ રહે છે. એમની ગદ્ય શૈલી સરળ ને સુગ્રાહ્ય છે. તેમાં નાનાં વાક્યો, પ્રસંગના મહત્વની વિગતો, શાસ્ત્રીય આધાર, વર્ણનનો અભાવ, દ્રષ્ટાંતોનો સંદર્ભ, પારિભાષિક શબ્દોનો વિશેષ પ્રયોગ, ઉપદેશાત્મક વિચારો વગેરે લક્ષણો છે. જૈન ગદ્ય વિકાસમાં એમની રચનાઓ મહત્વપૂર્ણ બને છે. ભાષામાં સ્થાનિક પ્રભાવ વિશેષ છે. એટલે કવિએ સ્થળ-કાળને અનુસરીને ભાષાનો પ્રયોગ કર્યો છે. તેમાં હિન્દી, મારવાડી, ગુજરાતી શબ્દોની લઢણ જોવા મળે છે. પદ્ય કૃતિઓ કરતાં ગદ્યની સંખ્યા ઓછી છે. છતાં તેમાં પણ કવિના અંતરમાં રહેલી ધર્મભાવના ને ઇતિહાસ પ્રિયતાનાં દર્શન થાય છે. કવિની કૃતિઓનો અભ્યાસ કરતાં એમ જણાય છે કે કવિએ સમકાલીન સામાજિક અને રાજકીય પરિસ્થિતિને અનુકૂળ થઈને સર્જન કર્યું છે. લોકભાષાનો પ્રયોગ કરીને જન સાધારણ સુધી પોતાના વિચારો પહોંચાડવાનો પ્રયત કર્યો છે. એટલે ભાષામાં પણ સ્થળ-કાળનો સંબંધ જોવા મળે છે. દક્ષિણ ગુજરાતના વિહાર અને નિવાસ દરમ્યાનની પૂજા, સ્તવન, સક્ઝાય, ગણધર દેવવંદન વગેરેમાં ગુજરાતી ભાષાનો રણકાર ને વલણ જોવા મળે છે. ગઝલોમાં રાજકીય પ્રભાવ છે તો ગદ્યકૃતિઓમાં ગુજરાતી, હિન્દી અને મારવાડી બોલીનું મિશ્રણ છે. એટલે કવિની ભાષામાં વિવિધતા રહેલી છે. પ્રત્યેક સર્જકની કૃતિઓનું મૂલ્યાંકન કરતાં કેટલીક મર્યાદાઓ પણ સ્પષ્ટ રીતે જોવા મળે છે. સાંપ્રદાયિક રચનાઓ અને જૈન ધર્મના મત અનુસાર શાસ્ત્ર વિરુદ્ધ કોઈ પણ કલ્પના કે તર્ક થઈ શકે નહીં એટલે આ બંધનને કારણે કાવ્યમાં કલ્પના વિહાર અને તેનાથી 328
