________________ પગલે પગલે મન લલચાવે, શ્વાસો શ્વાસની જુદી રે, ગરજ પડે ત્યારે ઘેલી થાએ, કામ સરે જાય કૂદી રે. પદા કરણી એહની ન કહી ન જાએ, કામિની તણી ગતિ ન્યારી રે, ગાયું એહનું જે નર ગાશે, તેણે સદ્ગતિ હારી રે. છા લાખ વાતે લલચાવે લંપટ, વિરૂઈ ને વિષની કયારી રે, એહના પાસમાં જે નર પડીયા, તે હાર્યા જમ વારી રે. 8 કોડી જતન કરી કોઈ રાખે, માનિની મહેલ મઝારી રે. તો પણ તેને સૂતાં વેચે, ઘડી ન રહે ધૂતારી રે. ભલા નારી વિષેના આવા વિચારો દર્શાવીને ચંદરાજા એમ કહે છે કે તું આવી નથી. મારી તો તારા પ્રત્યે સાચી પ્રીત હતી. તું જ બદલાઈ ગઈ છે. તને સાસુ વહાલી છે એટલે એમની સાથે મહાલજે. કવિ જણાવે છે કે - “તો વહુને સાસુ મળીજી મોકલે હાલો છેક” તારો કોઈ દોષ નથી, ભાગ્યમાં જે થવાનું હતું તે થયું છે, તે થશે એ કવિની અભિવ્યક્તિમાં કટાક્ષ છે. કાગળ નાનો છે. પણ હિતકારી વચનો ઘણાં છે તે કેવી રીતે લખી શકાય ? કવિએ મધ્યકાલીન પરંપરામાં સમસ્યાનો પ્રયોગ થતો હતો તેનું અનુસરણ કરીને સમસ્યા દ્વારા ગુણાવલી પ્રત્યેનો પ્રણય દર્શાવ્યો છે. “ઘઉની પહેલાં નીપજેજી, પીળું તરૂવર તાસ, પહેલી ચોથી માતાજી, તે છે તું મારી પાસ” ગુ. 25 241
