________________ શ્રેણી બંધ હટ્ટાં સોરે થટ્ટાં ભરિયાં મટ્ટા બહુ કરિયાણે બહોચીજો વિકતે વણજાં કરતે, ગરજે ફીરતે મન જાણે. રાજેશ્વર રાજે અતિહિ છાજે, ગાયકવાલ સિરિ સિરદાર દેસાં-સિર દેશ અરિ ન પ્રવેશ. જિન ઉપદેશ અતિસાર, પ્રજા પ્રતિ પાલો છેલ છોગાલો રઢિયાલો ગોવિંદ રાવસિરે. કમઠાં ભારે જસ દરબારે, સેવક લારે હુકમ કરે. ગોવિંદરાવ સમૂરો ન્યાયઈ પૂરો, રૂપ અનુરો ઝૂઝારી દેસાં - શિર દેશ અરિ ન પ્રવેશ, જિન ઉપદેશ અતિસાર. આ રીતે આ ગઝલ વધારે નોંધપાત્ર છે. દયારામભાઈ કરતાં આની રચના પચાસ - પોણોસો વર્ષ જેટલી પ્રાચીન છે. તેમાંથી અવતરણ લઈયે. (દુહો) “સેવકને વરદાયિની ભગનિ શશી ઉવલઃ પ્રણમી વટપટ્ટનયરની કેહેર્યું એક ગઝલ. અગ્ગા માંડવા નિરપેક, દેખન વાર હીર હરએક બેઠે સરાફી મૌજિક નાણાં પરખે વેંચોજી નીકી પોલ ઘડી આલીક હવેલ્યાં ખૂબ મતવાલી ફતેસિંઘકી બારીક ગોખું ગોખમેં બારીક નરસિંહરાવ વરઘોડેક્ ખલકાં નિરખવા દોડે કાર્તિક પૂનમે મેલાક રસી લેત હૈ ખેલક દીપક માલ હે ઊંચીક વાતો ગગનમેં પોહોંચીકુ દીપક શ્રેણિ હેતાજીકુ વામેં જોત હે ગાઝીમ્ ચાહે જોહ જયું મોરા ચાહે ચંદ્ર ચકોરમ્ 162
