________________ સરસ્વતીચંદ્રમાં ગોવર્ધનરામની ગઝલ પણ વધુ હદયસ્પર્શી ને ભાવવાહી છે. “સુખી હું તેથી કોને શું, દુઃખી હું તેથી કોને શું , દીધાં છોડી પિતા માતા, તજી વહાલી ગુણીદાર, જહાંગીરી ફકીરીએ, લલાટે છે લખાવી મેં, પ્રજા એ હું નૃપાય એ હું, ઉરે ઓ એકલી તું તું.” કવિ કાન્તની “મારી કિરતી અને પ્રભુની પાઠશાળા' ગઝલમાં પ્રભુ પ્રત્યેની ભક્ત હૃદયની ઊર્મિઓ છે. તો “મૂર્તિ મનોહર માશુકની મને, સાંભરે આખી રાત સખી” જેવી ગઝલોમાં જીવનનો ઉલ્લાસ વ્યક્ત થયેલો છે. “ચંદાને સંબોધન' ગઝલમાં જીવન સખીના વિરહની ઘેરી વ્યથા વ્યક્ત થયેલી છે. “ભલાજી ભેદ પૂછા ખૂબ અબ તું સબદ સુણ મહેબુ જો હે દિલકા તું દોસ્ત, મનમેં રાખીએ ના રોષ. બંદે બોલ બિસ્મિલ્લા, અવલ તું યાદ કર અલ્લા, જબ લગ તેરી જિંદગી, બરાબર કીજીએ બંદગી, મન માન લે મેરા, ખુદા બિન કોને હૈ તેરા. (ઝુલણાનો વેશ) પા. 626 જૈન સાધુ કવિઓએ સ્થળ વર્ણનની “ગઝલ” ની રચનાઓ કરી છે. વડોદરા, સુરત, ઉદેપુર, ચિત્તોડ જેવા શહેરોની ગઝલ રચનાઓ મળી આવે છે. જૈન સાધુ કવિઓએ, તત્કાલીન સમયના રાજકીય વાતાવરણ ભાષા સાથે સમન્વય સાધીને ફારસી કાવ્ય પ્રકાર અપનાવ્યો હશે એમ માનવામાં વાંધો નથી. અકબર બાદશાહ તરફથી “ખરફહમ નો ઈલ્કાબ પામનાર 152