________________ અનંતલબ્લિનિધાન ગૌતમસ્વામીનું નામોચ્ચારણ પરમ પાવનકારી ગણાય છે. - “દીપવિજય કહે ગૌતમ નામે, માહામંગલ પદ પાવે રે.” આ ગહુલીમાં ભગવાન મહાવીરસ્વામીના પ્રથમ ગણધર અને મુનિઓના જ્ઞાન, ધ્યાન અને આત્મસાધનાની પ્રવૃત્તિને બિરદાવવમાં આવી છે. અહીં કવિએ ગેય દેશીનો પ્રયોગ કરીને ગહુલી કાવ્યનો લય સાધ્ય કર્યો છે. “આ જો રે બાઈ, આ જો રે સોભાગી ગુરૂના પગલાં રે, પગલે પગલે રત જડાવું, ડગલે ડગલે હીરા રે.” 3. ભગવાન મહાવીરને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું એટલે દેવોએ સમવસરણની રચના કરી. બાર પર્ષદાની રચના થાય છે. પછી ભગવાન દેશના આપે છે. તે પ્રસંગને ગહુલીમાં ગૂંથી લેવામાં આવ્યો છે. દેવો-દેવીઓ, નરનારી અને તિર્યંચો પણ ભગવાનની દિવ્યવાણીનો શ્રવણ દ્વારા આસ્વાદ કરે છે. ભગવાન મહાવીરના 10 શ્રાવકો વિશેષ લોકપ્રિય છે. શ્રાવકનાં 12 વ્રત સ્વીકારીને આરાધના કરે છે. ભગવાનના શ્રાવકોની સંખ્યા એક લાખ ઓગણસાઠ હજારની હતી, તેમાં સર્વશ્રેષ્ઠ શ્રાવક તરીકે આનંદનું નામ ગણાય છે. શ્રાવકો ઉપરાંત ભગવાનના પરિવારની વિગતો આપીને ગહુલીને અનુરૂપ ગહેલી પૂરી મંગલ ગાવાની શુભ ભાવના વ્યક્ત કરી છે. આ સમગ્ર વૃત્તાંત સાતમા અંગ સૂત્ર ઉપાસક દશાંગમાં છે. ઉપરોક્ત વિચારોને ગહ્લીમાં વ્યક્ત કરવામાં આવ્યા છે. અરે હાંરે વીરજી વાયે છે વાંસલી રે” દેશીમાં ગહુલી રચી છે. આરંભની કડી - જોઈએ તો - 132
