________________
श्री ज्ञातासूत्रनी सज्झायो. पाय लागए । चेत्या गुरु निज पुत्र पासे, विहार अनुमति मागए॥शिष्य सवे वलीया, आवि मिलीया, सेजे सिद्धि गया। निज कर्म बाली पाप टाली सवे ते सुखीया थया ॥ ११ ॥ सेलग धुरि सघला थया, तव पाम्यो अपवादोरे, सुशिष्य विनय देखी करी, वली बांडि परमादोरेः-परमाद गंम्यो, उद्यम मांगयो सुजस तिहूयण विस्तयों । एम अनेरो संयम आदरी, आतम जिणे सिथलो कर्यो ॥ ते लहे निंदा जिके संयम,आदरि उद्यम करे, मुनि मेघराज कहे ते नविक प्राणी, सयल सिकि हेलांवरे ॥ १५ ॥ ॥ इति श्री ज्ञाता पंचमाध्ययन यावच्चापुत्र सुचि सेलग राजर्षि
न्याय सज्झायम् ॥ ५॥ श्रीतुंबकन्याय सज्जायम् ६.
(राग फाग) तेणें कालें अने तेणें समे, नयर राजगृह आसि। गुणसेल चैत्य मनोरम, ते नगरीने पासि॥तिहां जिनवीर समोसा,साधुतणे परिवार।परिषद बार तिहां मिले, नगरि थयो जयकार ॥१॥ वीरजिणंद मुणिंद