________________
श्री केशिप्रदेशीप्रबंध-स्वाध्याय. २१३ घर नीतर । कोई वजावे नेरि सद्द तसु सुणिये बाहिर ॥ ते कहो किम नीसर्यो ? तेम तुम्ह जीव विचारो। एहनी गति अस्खलित ललित मति चित्तें धारो ॥ जुया जीव शरीर गण ! तव बोले नूपाल । चोर एक ले श्राविया अन्य दिवसे कोटवाल ॥ १३॥ ते विणासि अयकुंनि खिवी मुखी रखवाल । पाउलि मूंक्या बहुल बारि करि दीधा ताल ॥ केतादिन अंतरे तेय कुंनी उखेमी । सल सलंत तेह दिह घणी श्यलनी कोमी ॥ विज राइ नहु दिल में किम ते याव्या जीव ? । तेह विना किम मानिये अवर अवर तनु जीव ॥ १४ ॥ नणे केशि संनल नरेश ! तुम्हे लोह धमंतो। दिगे केणे काल अगणि सरिस जल जलंतो ॥ तेह किम पेठो अगणि कहो ए सहुए देखे। तेम जीवह परवेस तुम्हें जाणो इण लेखे ॥ एम जाणी ते सदहो जीव म आणो व्रत । लणे राउ आवे नही एह नाव मुफ चित्त ॥१५॥हा॥कोश नर तरुणो धनुषधर । पंचबाण समकाल ॥ मेल्हे