________________
श्री उत्तराध्ययन सूत्रनी सज्झायो.
फल परजव किणें न दीगे ॥ सुख लाधा बे में काम जोगना सार। ढंकी किम करस्युं सुकृत तणो याचार ॥ जोव० ॥ २ ॥ मऊ पापी जननो साथ घणो ने जोइ । इम जाणी मन माहे जीव दो बहु सोइ || बहु पाप आचरतां होय सरीरे रोग । तव धरतध्याने जीव पमयो करे सोग ॥ जीव० ॥ ३ ॥ गुरु मुख दुख नरके मे संजया अनेक | किम ते हिव सहस्युं इम उपजे विवेक ॥ तव धर्म न कराइ इंड्रीनग न ते थाय । इम
ध्याने मरिय ते पुरगति जाय ॥ जीव० ॥ ५ ॥ तिहांथी दुख पामे जमे अनंत काल । ए मरण अकाम प्रकार को संजाल || हिव पंडित श्रावक साधु सदा व्रत पाले । जिनवाणी पाणी पापपंक पखाले ॥ जीव० ॥ ५ ॥ जीव जयणा पाले सत्य वचन मुख जाषे । निज सूल ने उत्तर गुण निरता राखे ॥ सनी तुलना करे केटलादीस । टाले सवि मनना मोह लोजने रीस ॥ जीव० ॥ ६ ॥ गुरु साखे - सदर साधे काज । सुर सुख लहे अथवा
।