________________
१७४
श्री सोल सतियोना सज्झायो.
तिथे नर्मदा परणी वरे ॥ निज नगरे यावे घणे उहवे नारी साथै सुखे रहे । केते काले धन कमावा समुद्र चकवा ऊमहे ॥ १ ॥ नर्मदासुदरी पतिरागे करी । वाहणवेसी साथै संचरी ॥ राग आलावे कोइ ति गणए । तेहना लक्षण नर्मदा जाणए - जाणे लक्षण शास्त्रनें बले जोलि महिपतिने कहे । महेसरदत्त ते सांजलीने संका मन मांहि वदे ॥ एह पुरुष तुं देव लक्षण जाणि तव व्यजिचारिणी । समुद्र वाटे सूती मेल्ही उठी नाठो सु धणी ॥ २ ॥ नारी जागी चिह्न दिसे जोवे । पति ण दीवे गाढे रोवे । कर्म कारण गणि धीरपं धरे । तापस वेसे फल नक्षण करे—करे जिन - धर्म एहवे तिहां पीतरीयो वीरदासए । बब्बरकूले जाय व्यापारे नीरखूटो तासए ॥ नोर काजे तिणे दीपे वाहण उत्तरी आए | देखी
त्रीजी साथे लेइ बब्बरकूले जावए ॥ ३ ॥ सेठ घणो तिहां नृप आदर लहे । पीतरीया घरे ज
