________________
१७०
श्री सोल सतियोनी सज्झायो.
रजरावी । शील राखण काजरे ॥ वने चाली वाटे जाता । जायो सुत नमिराज रे शी० ॥ ४ ॥ पदमरथ नृप बाल लेइ । गयो मिथिलाराय रे ॥ सति मणिप्रन लेइ विद्याधर । नंदीसरदीपे जाय रे ॥ शी० ॥ ५ ॥ जुगबाहु सुर सतीय वंदे | मेले मिथिला माहिरे ॥ साधवीनी सुणीदेसणा । लीये दीख उबाहि रेशी० ॥ ६ ॥ नमिराज हाथे गयो । मरतो चंद्र यशने राजे रे ॥ सती पहोती पुत्र पासे । जुजवारण काजे रे शी० ॥ ८ ॥ नमिराज कंकण एक खी । हुई प्रतिबोध रे || देवराजे घणुं परख्यो । लही केवल सिद्ध रे शी० ॥ ८ ॥ मयणरेहा शील पाली । सार्थी आपण काज रे ॥ सती बीजी एह जाणो | कहे मुनि मेघराज रे शी० ॥ एए ॥ इति. शीलविषये मृगावती महासतीनी सज्जाय. ३
( असत्य निवारीये - ए देशी. )
कौसंबी पुरराजीयो । सतानीक नृप जाए ॥ पटराणी मृगावती । रूपे रंजसमाणो रे ॥ १ ॥ पुन्ये पाले
