________________ શ્રીઉમાસ્વાતિ વાચક વિરચિત ] પરલેકહિતાર્યવ, પ્રવર્તતે, મધ્યમ: ક્રિયાસુ સદા; મેક્ષાવૈવ તુ ઘટતે, વિશિષ્ટ મતિરુત્તમ: પુરુષ: 5 મધ્યમ પુરૂષ પહેલેકના હિતને માટે જ નિરંતર ક્રિયામાં પ્રવર્તે છે અને વિશિષ્ટ મતિવાળો ઉત્તમ પુરૂષ તે મોક્ષને માટે જ પ્રયત્ન કરે છે. 5 વસ્તુ કૃતાર્થોમુત્તમ-મવાય ધર્મ પભ્ય ઉપદિશતિ; નિત્યં સ ઉત્તમેભ્યો sઠુત્તમ ઈતિ પૂજ્યતમ એવ. 6 વળી જે પુરૂષ ઉત્તમ ધર્મ (કેવળજ્ઞાન સ્વરૂપ) ને પામીને પોતે કતાર્થ થયા છે અને બીજાઓને નિરંતર ધર્મને ઉપદેશ કરે છે તે ઉત્તમૈથકી પણ ઉત્તમ( ઉત્તમોત્તમ) છે અને સર્વને પૂજવા યોગ્ય (પૂજ્યમ) છે, એમ જાણવું. 6 તમાદહતિ પૂજા-મહું નેત્તત્ત: લકે દેવર્ષિ-નરેન્દ્રભ્ય, પૂજાન્યસત્તાનામ તે માટે ઉત્તમોત્તમ એવા અહેતજ, લેકમાં અન્ય પ્રાણીઓને પૂજ્ય (મનાતા) એવા દેવર્ષિ અને રાજાઓ થકી પણ પૂજાને યોગ્ય છે. 7 અભ્યર્ચનાદ€તાં મન: પ્રસાદસ્તત: સમાધિસ્થ; તસ્માદાંપ નિ:શ્રેયસ-મતે હિ તપૂજનં ન્યાયમૂ 8 અરિહંતોની પૂજાથકી મનની પ્રસન્નતા થાય અને તે (મનની પ્રસન્નતા થી સમાધિ થાય, અને તે થકી વળી એક્ષપ્રાપ્તિ થાય આ કારણથી અરિહંતોની પૂજા કરવી એ યોગ્ય છે. 8 તીથ–પ્રવર્તન-ફલ, યકૃતં કર્મ તીર્થંકરનામ; તસ્પદયાત્કૃતાર્થો-હેતીથ પ્રવર્તયતિ.
