________________ स्वयमेव बुद्धतत्त्वः, सत्त्वहिताभ्युद्यताचलितसत्त्वः अभिनन्दितशुभसत्त्वः, सेन्ट्रैलॊकान्तिक देवैः // 14 // (અહિં સત્ત્વ હિત એટલે તીર્થપ્રવર્તન. તે માટે લેકાંતિક દેવની પ્રા દીક્ષા લીધી. ભયંકર ઉપસર્ગોમાં પણ ચલાયમાન ન થયા. એટલે ભગવાનનું આત્મવીર્ય અજેય હતું માટે લેકાંતિક તથા ઈન્દ્રાદિક દેવેએ તેઓના સત્ત્વ = શુભભાવના તથા આત્મવીયની જે પ્રશંસા કરી હતી એ ભગવાનના ચરિત્રનું સૂચન આ શ્લેકથી થાય છે) કે અને જેઓએ સ્વયં (ગુરૂના ઉપદેશ વિના જ) તત્ત્વજ્ઞાનને પ્રાપ્ત કર્યું હતું. તથા જેઓ પ્રાણિયેના હિતને માટે તત્પર અને સ્થિર આત્મવીર્યવાલા હતા. તેથી જ જેમની તે શુભભાવના ને આત્મવીર્યની ઈન્દ્રસહિત લોકાંતિક દે પણ પ્રશંસા કરતા હતા,
