Sansarna Dukhona Karno 18 Paapsthanak

SR No.: 032712
Original Sutra Author: N/A
Author: Purnanandvijay
Publisher: Khushalbhai Jagjivandas
Publication Year: 1993
Total Pages: 212
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 20 MB

Page 112

ચંચલ છે, ક્યારે આવશે અને યારે જશે તેની ખબર કોઇને પડવાની નથી. ગત ભવોના ઉપાતિ પુણ્ય અને પાપકર્મો આ ભવમાં પણ સાથે જ આવે છે, પુણ્યકર્મો જ્યારે ઉદયમાં વર્તતા હોય છે ત્યારે બધુયે બરાબર હોય છે. અને પાપોના ઉદય સમયે ગ્રેજ્યુયેટ થયેલા બ્રેકરાઓને બુટ પાલીસ કરવાની ફરજ પડે છે અને બ્રેકરીઓને કૉલગર્લના પાપી ધંધા કરી બેહાલ બની જીવન પૂર્ણ કરે છે. સ્થાનથી ભ્રષ્ટ થયેલા દાંત, કેશ અને નખની જેમ સારામાં સારા ડોકટરો, જો, વકીલો, મેયરો અને કેન્દ્ર કે પ્રાન્તના મંત્રીઓની હકાલ પડી થવાથી ઘર બેસીને બગાસા ખાતા થઇ ગયા છે. આ પ્રમાણે કરેલા કર્મોને ભોગવતા જીવોથી પરિપૂર્ણ સંસાર સૌ કોઇને પ્રત્યક્ષ છે.
અનાદિકાળથી આત્મા મોહ મિથ્યાત્વના કારણે સુકાઇ ગયેલા ચામડા જેવો કઠણ બનેલો છે, તેમાં મૂળ કારણ માન કષાય છે. કેમકે - ગર્વિષ્ઠ માણસ, ડિલો પૂછ્યો, ગુરુઓ, અને માતા પિતાઓનો પણ ભકત બની શકતો નથી. તો પછી તેમની સારામાંસારી શિક્ષાઓને શા માટે સાંભળશે? અને ન સાંભળનારા તેવા આત્માઓને નરમ કરવા માટે એક પણ માર્ગ નથી. ફળસ્વરૂપે દુનિયા ભરના બધાય માનવો કરતાં આ ઘમંડીરામો ખાવામાં, પીવામાં, ચાલવામાં, બોલવામાં અને ગમે તેવાઓની સાથે તડ અને ફડ કરવામાં સર્વથા અલગ પડી જાય છે. નશીલી વસ્તુઓનો ઇસ્તેમાલ કરનારના હાથ, પગ, આંખમાં જેમ જેમ નશાની ગરમી વધે છે, તેવી રીતે પૂર્વભવના કૃત આચરીત, વધિત અને નિકાચિત બંધને બાંધેલા ચારિત્ર મોહનીય કર્મના કારણે, જાતિ, લાભ, કુલ, ઐશ્વર્ય, બળ, રૂપ, તપ અને શ્રુતનો મદ (ગર્વ) જેમ જેમ વધતો જાય છે, તેમ તેમ માન રૂપી કષાય પોતાના મૂળરૂપ માં આવી ને જાતકને સર્વથા ઉંધે માર્ગે ચડાવી, બેહાલ, બેધ્યાન, બેકરાર, બેઇમાન અને બેદરકાર બનાવી દે છે તેવા સમયે તે ભાઇને આટલું પણ ખ્યાલમાં નથી રહેતું કે કોઇક ભવની આટલી બધી પુણય સામગ્રી મેળવીને આવ્યો છું તો તે પુણ્યને એક ઝાટકે સમાપ્ત કરાવનાર મદસ્થાનોને જીવનમાં લાવવા ન જોઇએ. કેમકે
(૧) સંસાર પરિભ્રમણમાં અનન્તીવાર અનાર્ય, અસભ્ય આદિ જાતિયોમાં ભટકી લીધા પી મારા સત્કર્મોના ઉદયે આ ભવે ઉંચી જાત મેળવવાને માટે ભાગ્યશાળી બન્યો છું.
૧૧૧