________________
ર૭૨
- श्रीय५॥ (प्रथम ) अजारे बजाड तेग । मेरवा बराड असी ॥ धाड धाड रची राड । आतसां धरवाड ॥१४॥ धडक्के मेदनी गाढ । बछुटे भांखरा धरा ॥ जामरा कटक एम । जुटे कोट जाय ॥ तोपां तणे पडताळे । कोटका मोवटा तूटा ॥ मोतभाळ सोड तेन । खुटा कोट माय ॥१५॥ धुंवाधार बंधुका । अंधार थें अपार धरा ॥ पडे मार सार थीये । होकारा अपार ॥ होहोकार लल्लकार । वर्णपार दळां होवे ॥ लीधो कोट आहीवार । रहीनां लगार ॥१६॥ सतारो कटातां. सेन । कहे यु संसार सारो ॥ भेटाळी कहाता झारो । जोतां सरो भाण ॥ गड्ढीनां राखवा तठे । बातकाज बेढी गारो ॥ दगारो भरेल आयो । ठगारो दिवान ॥१७॥ करी वात घातमाही । दिवाने रचायो कोट ॥ भरमायो बरदावे । होये गयो भ्रात ।' जात कोट लीधापछी । मेरुवो अजाको जायो ॥ बातमे उठायो बाबा । कुडी करी बात ॥१८॥ तापछी बचाळी देश । खंभुधरा ठाळी तेथ ॥ मेरवे बणायो कोट । निहाली मेलाय. ॥ पडे त्रास ताळी छाये । सतारे सताना पणो ॥ जगते भेटाळी रखे । दुजो कोट जाय ॥१९॥ सते कोट पाडा कजु । कुंभाने वसट्टी सोंपी ॥. मते कोट पाडे रहे । धराका मंडाण ॥ भुपांवेर दीयो टाळी । कुंभडो संसार भणे ॥ पाडीओ तेणदी कोट । भेटाळी प्रमाण ॥२०॥ नमाडे सताना खेल । रचाडे पृथिमुं नोखो ॥ धखाडे सिंधवा राग । गवाडे सधिर ॥
