________________
આ હકીકત આપણે જાણીએ છીએ.
ગુરુની તમે સેવા કરતા રહો. ગુરુ કદાચ અલ્પજ્ઞાની હશે તો પણ તમે તેમનાથી પણ અધિક જ્ઞાન મેળવી શકશો. ગૌતમસ્વામીના ૫૦ હજાર શિષ્યો આનું ઉત્કૃષ્ટ ઉદાહરણ છે. ગૌતમસ્વામી પાસે ક્યાં કેવળજ્ઞાન હતું ? છતાં પ૦ હજાર શિષ્યો પામી જ ગયા
ને ?
ગુરુના વિનયથી આવેલું જ્ઞાન અભિમાન પેદા નથી કરતું. જે જ્ઞાનથી અભિમાન થાય તેને જ્ઞાન કહેવાય જ શી રીતે ?
- લલિત વિસ્તરા ગ્રન્થ માટેની પાત્રતાના ત્રણ ગુણો ખાસ યાદ રાખજો. એ જ એનો પાયો છે. પાયામાં એ ગુણો નહિ હોય તો લલિતવિસ્તરાનું શ્રવણ તમારો ઉદ્ધાર નહિ કરી શકે.
સંસાર રસીઓ જીવ ધર્મ કરી શકે નહિ. કદાચ કરે તો પોતાના ભૌતિક મનોરથો પૂર્ણ કરવા જ કરશે. ભલે એ શંખેશ્વર જાય, મહુડી જાય કે અહીં આવે, પણ મનમાં સંસાર બેઠો હશે. આવા જીવોને ભવાભિનંદી કહ્યા છે. આવા જીવો ધર્મ માટે અપાત્ર
જેના કર્મ ક્ષીણ થઈ ગયા હોય, જેના હૃદયમાં શુદ્ધ આશય હોય, જેનો સંસાર પ્રત્યેનો રાગ મંદ પડી ગયો હોય, તેવા જીવો જ આના શ્રવણ માટે યોગ્ય છે.
ભારે કર્મી, મલિનાશયી, સંસાર રસિક જીવો તો આ માટે બિલકુલ અનધિકારી છે.
આવા અપાત્ર જીવો ભગવનાનની શુદ્ધ દેશના સાંભળી જ ન શકે. શુદ્ધ ધર્મદેશના એટલે સિંહનાદ ! એ સાંભળતાં જ હરણીયા જેવા સંસારના રસીયા જીવો તો ધ્રુજી જ ઊઠે ! આવા લોકો વિધિની વાત સાંભળતાં જ ચમકી ઊઠે. ધર્મ કરવો જ છોડી દે. આમ કરવું, આમ ન કરવું, આમ બોલવું, આમ ન બોલવું, આમ બેસવું, આમ ન બેસવું, આ બધું શું વળી ? આપણું આમાં કામ નહિ.
ભવાભિનંદીને તમે વિધિ સમજાવવા બેસો તો ઉપર મુજબ
કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
૫૯
