________________
ગણતા, સ્વને જ જવાબદાર ગણે છે.
ક્રોધ આદિને તમે જો વશીભૂત થઈ જશો, ઝગડા કરશો તો બદનામી મારી જ થવાની ! આટલી આટલી વાચના સાંભળે છે, છતાં આટલા ઝગડા ? મને જસ અપાવવો છે કે અપજસ?
રાગ-દ્વેષ બન્ને ચોર લુંટારા છે. એમને ભગવાને ક્રૂરતાપૂર્વક કચડી નાખ્યા છે. અરિહંતનો આ જ અર્થ થાય.
સર્વ સાવદ્ય યોગોનો આપણે ત્યાગ કર્યો છે. રોજ આપણે કરેમિ ભંતે દ્વારા નવ વાર એને યાદ કરીએ છીએ. હવે જીવનમાં સમતા વધી કે મમતા ? તે વિચારજો.
અધ્યાત્મ કલ્પદ્રુમ ક્યારેક વાંચજો. એમાંય ખાસ કરીને યતિશિક્ષાધિકારમાં તો મુનિસુંદરસૂરિજીએ સાધુઓને જોરદાર ફટકા માર્યા છે. કહ્યું છે : નવ વાર તું રોજ “કરેમિ ભંતે' બોલીને ફરી સાવદ્યમાં પ્રવૃત્તિ કરે તો મૃષાભાષણથી તને સદ્ગતિ મળશે?
ગૃહસ્થો પણ જ્ઞાન-ધ્યાન-કાઉસ્સગ્ન આદિની ઉત્કૃષ્ટ સાધના કરતા હોય તો અહીં આવ્યા પછી એ સાધના વધવી જોઈએ કે ઘટવી જોઈએ? કેટલા લોગસ્સનો કાઉસ્સગ્ન કરીએ છીએ? કે એ લક્ષ્ય જ નથી ? એ લક્ષ્ય વિના કર્મ-શત્રુઓ શી રીતે ભાગશે ? એ વિના શી રીતે દુર્ગુણો જશે? સગુણો આવશે?
સગુણોની સિદ્ધિમાટે સગુણીઓને નમો. એ માટે જ નવકાર છે. દરેક કાર્યમાં ખમાસમણું એ માટે જ હોય છે. આ નમ્રતાનો અભ્યાસ છે.
નમ્રતા આવશે પછી જ સરળતા આવશે.
અભિમાની કદી સરળ ન હોઈ શકે. પોતાની મોટાઈ અકબંધ રાખવા તે અવશ્ય માયા કરવાનો !
માટે જ અહંકાર પર કુઠારાઘાત કરવા નમસ્કાર ભાવ છે.
- જ્ઞાનાદિ ગુણો જેમનામાં હોય તેમની સેવાથી આપણામાં જ્ઞાનાદિ ગુણો પ્રગટે છે.
જ્ઞાન હજુયે ચાલ્યું જાય, સેવા નહિ જાય. એ અપ્રતિપાતી ગુણ છે. જરા વધારે કામ આવે તો મોઢું ચડી જતું નથીને ?
કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
* *
* * *
* * * * *
* * *
૩૪૭
