________________
એમનું ગૃહસ્થપણાનું નામ રતિલાલ હતું. દીક્ષાની કોઈ ભાવના હોતી.
રતિલાલને પરાણે ગુરુજીએ દીક્ષા આપેલી, એમ કહી શકાય. એ દીક્ષા લેવા ન્હોતા આવ્યા. જોગના આયંબિલ માંડ કરેલા, પણ પરમ ગુરુ પ્રેમસૂરિજીની પરમ કૃપાથી આયંબિલમાં ખૂબ જ આગળ
વયા.
આવા રત્નોની ખાણ આ શ્રી સંઘ છે.
આવા તપસ્વીની સ્વર્ગતિથિ આજે જ આવી. આ પણ એક યોગાનુયોગ ઘટના છે.
પૂ. રામચન્દ્રસૂરિજીના કાળધર્મ પછી તેમના પછી કોણ?' ની ચિંતામાં મૂકાયેલા સાધુઓને મેં કહેલું: “રામ” આજે પણ હાજરાહજુર છે. જુઓ : રાજતિલકસૂરિજી તથા મહોદયસૂરિજી –આ બન્નેના પહેલા અક્ષરો મળીને “રામ” થાય.
બન્ને એક જ વર્ષમાં દીક્ષિત બનેલા હતા.
પુણ્ય ત્યારે જ વધે, જ્યારે સકલ મુનિ ભગવંતોને પૂજ્ય રૂપે જોવામાં આવે, પોતાના કરતાં અધિકરૂપે જોવામાં આવે.
મુનિ-વેષની અવગણના કરે તેને આ શાસન મળતું નથી.
“યાદશો તાદશ વારિ, દિયા હીનો િવા’’ ગમે તેવો ક્યિાહીન સંયમી પણ અહીં પૂજનીય છે. આવું વિધાન ધનેશ્વર સૂરિજીએ શત્રુંજય માહામ્યમાં કરેલું છે.
નવકાર ગણનારા સર્વ શ્રાવકો પણ સંઘમાં જ ગણાય.
આપણા આયોજનનું ફળ એ જ છેઃ પરસ્પર પ્રેમ વધે. જમવાથી પ્રેમ પાકો થાય ને? વ્યવહારમાં પણ આમ જ છે.
આ હરખચંદભાઈએ જે જમવાનું નોતરું આપ્યું છે તે સ્વીકારજો. ફક્ત મહારાજ [વલ્લભદત્ત વિ.] કહેતા :
કદી સંઘનું નોતરું ઠેલવું નહિ. વિહાર પણ કેન્સલ કરવો.
૨૭૪
જ
ન
જ
ક
સ
ર
ક
ર
સ
જ
છે
એક
જ
ફ