________________
જે જસ લેઈ આતમા, રવિ પહેલા ઊગત.”
-શ્રીપાળ - રાસ, પૂતળીના મુખે ઉપા. યશોવિજયજી જીવતાં જસ નહિ, તેનું કોઈ મૂલ્ય નથી. યશ હોય છે તેનું નામ સૂર્યોદયથી પહેલા ગવાય છે.
પૂ. સાગરજી મહારાજે વૃદ્ધોને સમજાવી - સમજાવીને હસ્તલિખિત પ્રતોમાં સચવાયેલા આગમો હતા, તેને બહાર કાઢ્યા.
આ મોટો ઉપકાર છે એમનો.
શાસનમાં આગમ સ્થિર-સુરક્ષિત રહે એવા હેતુથી ત્રણ તબક્કે મોટા પરિવર્તનો થયા છે.
(૧) વીર સં.૯૮૦માં દેવદ્ધિગણિએ વલભીપુરમાં શ્રમણ સંમેલન કરી આગમો ગ્રન્થસ્થ કર્યા.
(૨) વિક્રમની નવમી - દસમી સદીમાં શીલાંકાચાર્ય અને કપડવંજમાં સ્વર્ગવાસી થયેલા આચાર્યશ્રી અભયદેવસૂરિજીએ આગમો પર ટીકાઓ લખી. શાસનદેવીથી સંકેત પ્રાપ્ત થયેલો : દુરહ આગમો પર ટીકા લખો.
શાસનદેવીએ સૂરિજીને નિઃશંક બનાવવા ઓઢણી આપીને કહેલું : સૌથી પહેલી પ્રત આ ઓઢણી (રત્નજડિત થી વીંટજો. એના પૈસામાંથી પ્રતો લખાવજો.
એ ઓઢણીને ઘણા પૈસાથી તે વખતના ગુર્જર રાજાએ ખરીદેલી, ને તેની રકમથી એ પ્રતો લખાયેલી.
(૩) ત્રીજો તબક્કો ૧૦૦ વર્ષ પહેલા હસ્તલિપિ જાણવાની પરંપરા લુપ્ત પ્રાયઃ થઈ. પૈસા ખાતર હસ્ત-પ્રતો વહેંચાવા લાગી.
એક પ્રસંગ તમને કહુંઃ સુરતમાં એક માણસ ગૂઢકો હિસ્તપ્રતો, વેંચવા આવ્યો. પેલાએ ૩૫ હજાર રૂપિયા માંગ્યા.
પૂ. સાગરજીએ કહ્યું : “૩૩ હજાર અપાવી શકું.” પેલાએ કહ્યું : “હું જોઉં'. પછી બે કલાક પછી બોલાવ્યો ને કહ્યું ઃ ૩૫ હજારમાં આપ. પેલાએ કહ્યું : “એક અંગ્રેજ ૩૬ આપીને લઈ ગયો.
૧૧૦
.
