________________
જેની શક્તિ હોય તેમણે જ કાર્ય કર્યું કહેવાય.
મુંબઈ તમે ગયા, પણ તમે ગયા કે ગાડી ? મુખ્ય કોણ? ગાડી કે તમે ? ગાડીના સ્થાને પ્રભુને તમે જુઓ !
ગાડીમાં જ બેઠા તે બધાને મોક્ષે લઈ જવાની જવાબદારી ભગવાનની છે.
આ જ શરણાગતિ છે. કાંઈપણ સારું થાય એટલે તરત જ મેં કર્યું ભાવ આવી જાય.
“તેં શું કર્યું ?' તારા માધ્યમથી ભગવાને કર્યું.
તું શું દર્શન કરવાનો ? ભગવાન જ ભગવાનને જુએ છે. આપણી અંદર રહેલા પ્રભુ જ પ્રભુને જુએ છે.
પૂજા પણ પ્રભુની પ્રભુ જ કરે છે. અશુદ્ધ ચેતના પ્રભુની પૂજા ન કરી શકે. રાજા ભિખારીને ખોળામાં બેસાડશે ?
તમે તમારી જાતને અશુદ્ધ કરો છો, અશુદ્ધ માનો છો. કર્તુત્વભાવના કારણે આપણે અશુદ્ધ બનીએ છીએ, પ્રભુ અશુદ્ધ નથી બનતા.
માત્ર બોલવા ખાતર નહિ, પણ હૃદયથી આ સ્વીકારવાનું છે.
પૂ. આચાર્ય ભગવંત તો સ્પષ્ટ કહે છે : હું શું બોલવાનો ? ભગવાન બોલાવે છે. ગાડીની શી શક્તિ? ચલાવનાર ડ્રાઈવર છે.
ધર્મની સ્કૂલનાઓ આપણી; ધર્મ પ્રભુનો !
શુદ્ધધર્મનો પ્રારંભ કરાવવા માટે જ આ ઉમરે પૂજ્યશ્રી આટલો શ્રમ લે છે. આજે પૂજ્યશ્રીનો અવાજ મોટો હતો, કારણ? ભગવાન બોલતા હતા.
ગુરુ ભગવરૂપ બને ત્યારે જ ગુરુ બને. પ્રભુ એમનામાં આવે તો જ શુદ્ધ ધર્મ બતાવી શકે. નહિ તો કદી પદિ નઃ જેવો તાલ થાય.
ગુરુ - શિષ્ય બન્ને પરસ્પર પ્રશંસા કર્યા કરે.
ચિત્તની પ્રસન્નતા ઊભરાય તે પ્રભુની પધરામણી થઈ તેનું ચિહ્ન છે. આ જ અનુભવ કર્તુત્વભાવ હરે છે.
૮૦
# કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
