________________
પ૨] ઈતિહાસની પૂર્વભૂમિકા
પ્ર. ૧૭. રાજા મહાક્ષત્રપ રુદ્રદામાં ૧ લાના જુનાગઢ શૈલલેખ (Ibid, pp 169 ft) ના આધારે
૮. નર્સ-લુણાનાં(m)વારના વિદ્યુશન (Ibid, p. 174) ( ૧૯. પૂર્વાવરાવર્ચસૂપની ગ્રાનર્તપુરાષ્ટ્રપ્રમદજાણિજ્યુસૌવીરકુરાપતનિષા - રાવીનાં સમાવિષયનાં પતિના (Ibid, p. 172)
: આ પ્રદેશોના, ખાસ કરીને અપરાંતના, સ્થળનિર્ણય માટે જુઓ ઉમાશંકર જોશી, “પુણેમાં ગુજરાત”, પૃ. ૧૧-૧૨.
૨૦. રસેશ જમીનદાર, “ક્ષત્રપકાલીન ગુજરાત: ઈતિહાસ અને સંસ્કૃતિ', પૃ. ૧૭૫, ૧૯૬-૪, ૨૦૬
શહ. ગ. શાસ્ત્રી, “ગુજરાતને પ્રાચીન ઇતિહાસ", પૃ. ૫૪-૫૫ - 22. D. R. Bhandarkar, As’oka. p. 47
23. H. D. Sankalia, Studies in the Historical and Cultural Geography nnd Ethnography of Gujarat, p. 22 * ૨૪. કે. કા. શાસ્ત્રી, “સંસ્કૃત વાલ્મમાં ગુજરા.ના ભૌગોલિક ઉલ્લેખને આરંભ, Journal of the Gujarat Research Society, Vol. 11, p. 384
૨૫. સોલંકી (ચૌલુક્ય) રાજાઓના અભિલેખમાં “ગુજર-મંડલ”, “ગુર્જર ગુર્જર-ધરણું” ઈત્યાદિ શબ્દ પ્રયોજાયા છે. (ગિ. વ. આચાર્ય, “ગુજરાતના ઐતિહાસિક લેખે”, લેખ નં. ૧૪૪, ૧૫૫, ૧૬૭, ૨૦૬, ૨૦૭, ૨૨૦ અને ૨૨૪)
૨૬. કે. કા. શાસ્ત્રી, એજન, પૃ. ૩૮૦
૨૭. --ગુર્નરમાં અરબી આતિ પ્રત્યય લાગવાથી “ગુજરાત” રૂપ થયું જણાય છે. પ્રાકૃતમાં એનું “ગુજરત્તા અને સંસ્કૃતમાં “ગુર્જરત્રા” રૂપાંતર થયું. N. B Divatia, Gujarati Language and Literature, Vol. Il, pp. 198 ft; કે કા. શાસ્ત્રી, અનુશીલન”, પૃ. ૧૨૨-૩૨
2. M R. Majmudar (Ed.), Chronology of Gujarat, Vol, 1, p. 25
૨૯. દુ. કે. શાસ્ત્રી, ગુજરાતનો મધ્યકાલીન રાજપૂત ઈતિહાસ”, ૫ ૪૨-૪૪; હ. ગં. શાસ્ત્રી, “મૈત્રકકાલીન ગુજરાત”, ભાગ ૧, પૃ ૧૭૧-૭૩; કે. કા. શાસ્ત્રી, એજન, પૃ.૩૭૪-૭; સૌરાષ્ટ્રની ઐતિહાસિક નગરીઓ : માંગરોળ-સેરઠે', પૃ. ૧-૩
૧૦. ઉમાશંકર જોશી, “પુરાણમાં ગુજરાત", પૃ. ૩૭–૩૮, ૬-૧૪
