________________
130)
THE INDIAN ANTIQUARY
[JULY, 1932
--
-
-
(۲۴) او یکی راهے بہ چاء می نمود : در عیاری دستگاهی می مود (۲۰) ریکی در گمري ولم شده : سد راه راه مقبولم شده و
از غریبی یا فتم خود را نديف
: (۲۶) بسكر با آنهان ندیدم کس هريف
بر در آن قلهر بار یافتم پس
: (۲۷) جذبه توفیق شد چون دستیار
باد نخواند زدن دردی شلنگ
. (۲۸) کوچه دیدم بسے تاریک وتنگ (۲۹) ناگهانم جذ به آن خضر راه : از کشا کشهای آنان شد پناہ
جذبه اخلاص بود (۳۰) راه کوچه در حریم خاص بود : رهنمونش (۳۱) میشدی هرگہ سعادت رہبر : بر سر آن کوچه میکردم گذر (۳۲) بر سر آن کوچه چون با صبا : که کاری با فتم بوے وفا (۳م) ليک ره در خلوت خاصم است : گرفه ای را به آن خلوت بهاست
جذ به فرمای اے خضر روم (۳۴) زانکر از دل بندی اندر گهم :
آن نگار
پا بینم نقش زا به
:
تم خاکسار (۳۰) برسر آن کوچہ
کمتر از مریدان نو اند
: ايک (۴۹) ديده ام من بسے رندان ہند (۳۷) داشتم حد ادب چون در نظر : عرض حال خود نمودم مختصر
Translation of letter from Bala Dhar to Rdpa Bhaudni. (1) Please listen to what occurred to me.
I am helpless. Be my helper. (2) I was, through negligence, in my youth
Busy day and night with eating and sleeping. (3) I neglected work entirely ;
I was wholly ignorant of real knowledge. (4) But thy general munificence became special [munificence] to me.
I obtained audience of thee in this world. (5) Long did I, through (your) extreme kindness,
Avail of the fortune of close contact (with you). (6) I did not esteem that fortune much ;
I myself played foul in the game of truth. (7) Alas! I have committed the offence of negligence ;
I have been entirely remiss in service. (8) When such an offerice was committed by me,
I was tossed up on the bank from the river of light. (9) Then I turned away owing to (my) idleness;
I found a clue at the door of thy mercy. (10) A thorn of quest pricked into the bottom of my heart,
And a keen inclination arose for the quest. (11) I remained a hundred deserts distant from you.
O God, may the house of distance be ruined ! (12) I could not get a clue to the way for sometime.
I remained at a distance from that door-the asylum of the world(13) Until one day the prophet Khiçr of the time met me.
He stretched out to me his helping hand in the way of darkness. (14) When I walked some paces on the way,
A dog suddenly hindered me from proceeding.