Indian Antiquary Vol 50

SR No.: 032542
Original Sutra Author: N/A
Author: Richard Carnac Temple, Devadatta Ramkrishna Bhandarkar
Publisher: Swati Publications
Publication Year: 1985
Total Pages: 468
Language: English
Classification: Book_English
File Size: 19 MB

Page 138

128
THE INDIAN ANTIQUARY
(mosque) and you have murdered my father." Thus he spoke, and they murdered him Babaji's wife had concealed herself in a corner. She fled to Chitly with the younger son Kumaji.12 The Mujavars however did not escape unpunished. Young Kumaji wreaked a bloody vengeance and decapitated three of them.13 These are by no means the only murders in the bloody annals of the Jagdale family. Shahaji, father of Shivaji took the Patilship of Masur with the life of its owner, an uncle of Mahadji Jagdale Deshmukh.14 The revenge of those irreconcilable spirits knew no awe or respect for power, and the Jagdales sought a strong enough ally, to assert their claim against Shahaji's son Shivaji. But their connection with the Moghul brought fresh disasters on them, and at length these turbulent Deshmukhs were compelled to lower their pride and seek Shivaji's protection and patronage.
Jedhes of Rohidkhore.
If the Jagdale annal is a bloody one, no less is that of the Jedhes. One-of the two Jedhe brothers while returning from the Adilshashi capital with a farman of their Watan, was waylaid and murdered by one Khopre a rival claimant. The surviving brother Baji fled to the sea-coast, assembled a few adherents, purchased the assistance of twelve good swordsmen at the cost of a portion of his ancestral property, and calmly waited for a suitable opportunity. Such an opportunity came when Khopre was off his guard while celebrating his marriage. Hardly were the nuptials over, when Baji Jedhe with his followers fell upon Khopre and murdered him with sixty of his attendants. Kanhoji, a descendant of Baji, became so
[ APRIL, 1921
12 कराहाड चे देसाई जगदेराऊ राजगर्दल देशमुख. त्यांचा बायका दोघीजण. वडील बाइकेचा लेक बाबाजीराऊ. धागढीचे तिघेजण; वडील रामोजीराऊ, मधला विठोजीराऊ, धागटा हयाजीराऊ, ऐसे चौघे जण होते ती । बाप माहवारा जाहाला आणि ते झगडूं लागले. बाप झणऊन लागला कीं तुम्हीं झगडूं नका. तुमचे तुम्हांस वाटणी करून देतो. अनउन बोलिले. मग वडील बाबाजीराऊ वासी मसुरीची पाटलगी व देशमुखी व गांव त्याखाले दिल्हे. मग रामोजीराऊ यासी कराड व भाउद व आणखी दोन गांव कराडाखाले ऐसे प्यार गांव त्यास दिल्हे. मेरा रामोजीराऊ यांनी कारभार करावयासी दोघे नाहावी आउंहचे मुतालीक कारहडामधे ठेविलें व कारकुन दोघे रघुनाथपंत व आणखी एक ऐसे ठेविले .. से वेळेस नाहवी व कारकुन व मोकासी ऐसे तिघे जण एक जाहले होते. मग हे तिघे जण मिळोन रामोजीराक व विठोजीराऊ व दयाजीराऊ या तिघां भावांस मारावें ऐसें केलें. मग दोघे भाऊ रामोजी व स्वाजीराऊ यांसि घरामधें कौडून मारिलें. मग एक भाऊ विठोजीराऊ मसुरास पळोन आला मग तेव्हां तारगांवीची पटेलकी ते ही आमचीच आहे. मग तेथे मुतालीक ब्राह्मण ठेविले. मग त्या ब्राह्मणांनी चाकर ठीवले; कोळीगडे आणि खोचडे हे दोघे जण ठेविले. आणि ते बापलेक काशीस दोघे चालिले, मग हे वाटेस कोळीगडा व खोचरे यांनीं मारिले
•
.
आणि बाबाजीराऊ बहुत माहातरा जाहाला त्याची पोटी लेक दोघे जन्म; वडील विठोजी, धाकटा कुमाजी ऐसे दोघे होते त्याचे चाकळीस माळी होते. रोज पांच मण फुल बाबाजीराऊ याच्या पलंगावरी भोगवटपास पडे. मग त्याचे बहुतच माहातरपणचे लेक एक चोवरसाचा आणि एक हिडावरसाचा झणउन घरच्या कारभारास माळी ठेविले आणि धनगर मेढरें राखत होता तो सेताचा कारभारांत ठेविला. आणि त्याची आई मंगी धनगरीण ऐसी होती. मग मुजावर व माळी व धनगरीण ऐसे एक होऊन सुत केले की बाबाजीराऊ मारावा आणि मुले हि मारावी . आणि मग मागेकरी आले. तो धाकटा लेक पासोडीमधे गुंडाळून पलंग खालीं टाकला. आणि बाबाजीराऊ पलंगावरीच मारिला. मग थोरला लेक बोलिला कीं म्या तुम्हास ओळखले... मग त्यांनी त्यासी मारिलें मग त्यांची बाईल ऐके कोनीं लपाली होती ती मग धाकटा कुमाजीराव घेऊन चितळींस पळोन गेली - Rajwade, M.I.S., vol. XV, pp. 4-9.
13 Rajwade, M.I.S., vol. XV, P. 9.
14 शाहाजी भोसलियानें माझा चुलता जिवें मारून || मसूरची देशमुखी घेतली. - Rajwade, M.1.8., vol. XV, p. 1.