Indian Antiquary Vol 39

SR No.: 032531
Original Sutra Author: N/A
Author: Richard Carnac Temple
Publisher: Swati Publications
Publication Year: 1984
Total Pages: 418
Language: English
Classification: Book_English
File Size: 16 MB

Page 127

121 SARMAD: HIS LIFE AND EXECUTION. APRIL, 1910.j
---
---
--- Sarmad's reply. "Whatever I have read, I have forgotten; .:
Except the word of the Friend I am repeating." Sarmad was executed in 1071 H. (1661-1662 A.D.) and Dari Shikõh in 1069 H. (1659
His tomb is still visited and veneA.D.). Sarmad lies buried near the Dehli Jämi Masjid. rated by the pablic, who make offerings of flowers and light candles there.
Aurangzib, in this as in other matters, is to be looked upon as the leader of an orthodox Musalman reaction against the laxity of Akbar and his successors.
Sarmad's poems consist, mostly, if not entirely, of quatrains, of which no complete collection has been published, though a few of them have been lithographed at Bombay and Delhi, A fard and a ghazal and a few ruba'iyāt are given below. Rieu notes that more than 400 of his quatrains are preserved in MS. in the British Museum.
Text.
فرد در کعبه و بتدایر سنگ او شد و چوب ارشد : يكا حجرالاسود يكجا بت بندر شد
غزل . سوخت بی رجهم تماشا را به بین انگشت به جرمم مسيعارا به بین زنده کش جان نباشد دید : کر ندیدستي بيا ما را به بین اي که از دیدار یوسف غافلي : داغ يعقوب و زلیخا را به بین اي که از روز بدم در حيرتي : یکزمان این روی زیبا را به بین شاه و درویش و قلندر دیدا : سرمد سرمست رسوا را به بین
رباعيات
کردي تو علم بدلربائي خود را این دیده که بیناست نماشالي نست
. .
م در فن مهرو آشنائي خود را در لحظہ بہ صد رنگ نهائي خود را
کر متقيم کار بیارمت مرا
با سبعہ رزنار چہ کار است مرا این خرقه پشمینہ کہ صد فتنه در وست : بازش نکشم بدوش - مارست مرا
این فسق وفجور کار در روز ما ن پر شد زگناه کاسه و کوزا ما میگندد روزگار و دیگریہ عمر : بر طاعت و بر نماز و بر روزا ما سرمد جسمیست جانش دردست کسیست . نيريست ولي کمانش دردست کسيست میخواست که آدم شده از دست جهد . کاری شد و ریسمانش دردست کیست
تنها نه همین دیرو حرم خانلر اوست . این ارض و سمها تماما شاندر اوست عالم یہ دیوانل افسانل ارست ، عاقل بود آنکسی که دیواندہ اوصت
این نفس ستمکار به بین شیطان است ابلیس خردی چرا بر ابلیس بدی
: پیوسته میان بود ولی پنهان است : در پیش خيالاك نوار حیران است