Page Text
________________
૬૦ ]
*
આંધ્રભુને ઇતિહાસ
*
[ અષ્ટમ ખંડ
ઉપર મહાન યુદ્ધમાં૪૬ જબરી શકસ્ત ખવરાવી હતી ને ભત્યપણાની રાજ્યપ્રથાને નાશ પતંજલી મહાપરિણામે પિતાને ખંડિયો બનાવ્યો હતે. આ વિષય ભાષ્યકારના સમયથી અથવા કહો કે તેમના વિદ્યઆપણે મજકુર આંધ્રપતિનું વર્ણન કરતાં વિસ્તારથી માનપણાને અભાવ થયા બાદ થયો છે એટલું જ્યારે સમજાવવો પડશે. જેથી અત્ર તેનો ઉલ્લેખ કરે જ સિદ્ધ થયું ત્યારે પ્રશ્ન એ થાય છે કે, તે પૂર્વે તેનું બસ ગણાશે. આ સમયે રાજ્યબંધારણ એવા પ્રકારનું અસ્તિત્વ હતું કે કેમ? અને હતું કે, જે સાતમે ચાલી રહ્યું હતું કે, માંડળિક રાજા ભલે એક રીતે, આંધ્રપતિ શાતકરણિ પતંજલી ભગવાનને સમકાલીન આમ જોતાં તાબેદાર જેવી સ્થિતિમાં દેખાતો. છતાં હતા તે પિત, તેમજ તેની પૂર્વના છએ આંધ્રપતિએ. પોતાના દેશપર તે તદન સ્વતંત્ર વહીવટ કરી શકતો રાજકીય દરજજે સ્વતંત્ર હતા કે કેઈન માંડળિકપણે અને જરૂર પડયે અમક પદ્ધતિએ તેને પોતાના સ્વામી હતા અને હતા તે કેટલા સમય માટે? ઈ. ઈ. તે ગણાતા સમ્રાટના કાર્યમાં સહકાર આપવાનું શું આપણે જાણી લેવું જોઈએ. ફેડવું પડતું. આવી રાજ્યપદ્ધતિમાં માંડળિક રાજાની આ વંશનો આદિ પુરૂષ રાજા શ્રીમુખ હતો પરિસ્થિતિને પતંજલી ભગવાને મૂઃ તરીકે ગણાવી તેમજ તે મગધપતિ નંદબીજાનો શાણી પેટે જન્મેલ દેખાય છે. એટલે જે રાજા બીજા સાર્વભૌમને માંડ- પત્ર થતા હતા. તે પ્રમાણે મેટ હોવા છતાં તેને મગધ ળિક હોય તેને ઓળખાવવાને પતંજલી મહાશયે
ને આળખાવવાને પતલા મહાશય નૃત્ય પતિ થવાનો હક ઝૂંટવી લેવાયો હતો. તે સ્થિતિથી શબ્દનો ઉપયોગ કર્યો દેખાય છે. પિતે વૈદિકમતના આપણે હવે માહિતગાર થયા છીએ. ત્યારપછી હોવાથી કેવળ પુરાણોમાં જ “આંધ્રભૂત્ય અને ગુંગ- તેણે શું પગલાં લીધાં તે આપણે તપાસીએ. શિલામૃત્યશબ્દો નજરે પડે છે. ઉપરાંત જે પ્રકારની લેખી પુરાવાથી જણાયું છે કે, તેને એક નાને રાજકીય ક્રાંતિ તેમણે ઉપાડી હતી, તેને પરિણામે ભાઈ કણ નામે હતે. દેખીતું જ છે કે, જેમ અત્યાર સુધી ચાલી આવતી પદ્ધતિમાં જબરદસ્ત પલટે શ્રીમુખને હક ઉચે મૂકવામાં આવ્યા હતા તેમ કૃષ્ણના થઈ જવા પામ્યો હત; એટલે જે સ્વતંત્રતા કોઈપણ હકનો પણ તે જ ફેજ થવાને નિર્માયલે હતા. એટલે માંડળિક રાજ સ્વદેશે ભેગવી રહ્યો હતો તે નષ્ટ થઈ બને ભાઈઓને સ્વપિતાના મુલકમાંથી રૂસણું લઈને ગઈ હતી અને તેના કપાળે કેવળ તાબેદારીનું જ કરજયાતપણે નીકળી જવું પડયું હતું અને તે સ્થિતિમાં લંછન દરેક પ્રકારે ચુંટતું થયું હતું. અથવા તેમ નહીં પિતાના મોસાળ તરફ-મુંબઈ ઈલાકાના કાનડા જીલ્લા તે તેને ત્યાગ કરી રાજકીય ક્ષેત્રમાંથી સદાને માટે તરક-જવાનો માર્ગ તેમને હિતકર માલૂમ પડયો હતો ખસી જવું પડતું હતું. મતલબ કે પતંજલી મહી- (જે બીનાનું વર્ણન ઉપરમાં આવી ગયું છે). મગધની શયન જવા સાથે ભ ત્ય” નામની પદ્ધતિને પણ લેપ હદ છોડીને કયે માર્ગે ત્યાં જવું સુલભ અને સુતર કરી નાંખવામાં આવ્યા હતા. ‘ભૂત્ય' શબ્દનો પ્રયોગ થઈ પડે. તે જ પ્રશ્ન તેમને વિચારવાનો હતો. કલિગ કોણે કર્યો, શામાટે કર્યો અને કેટલા કાળ સુધી તે રસ્તે થઈને ઉતરે તે ત્યાં ખારવેલ ઉર્ફે ભિખુરાજનું વપરાશમાં રહેવા પામ્યો તથા અમુક પુસ્તકામાં જ રાજ્ય ખૂબ જોરમાં તેપી રહ્યું હતું. એટલે પોતાના માત્ર શા માટે તેનું દર્શન થયા કરે છે તે સર્વ હકીક્ત જેવા હડધૂત થયેલા અને લગભગ નિરાધાર જેવા આટલા વિવેચનથી હવે સ્પષ્ટ સમજવામાં આવી થઈ પડેલાને, કોઈ સબળ રાજવીના પીઠબળ વિના ગઈ હશે.
અન્ય ભૂપતિનો મુલક વીંધીને પસાર થવું, તે લેઢાના
(૪૬) જુઓ સમ્રાટ પ્રિયદર્શિનને ખડક લેખ નં. ઉલ્લેખ. તેમાં જણાવ્યું છે કે, દક્ષિણાપથના સ્વામીને પોતાના ૧૩; તેમાં કલિંગદેશ ઉપરની તેની છતનું વર્ણન કરવામાં બાહુબળે બે વખત જીતી લઈ, નજીકના સગપણની ગાંઠથી આવ્યું છે; તથા સરખા સુદર્શન તળાવની પ્રશસ્તિમાને તેને જોડયા હતા તથા તે કારણથી જીવતે છોડી મૂકયો હતે.
| SR No. | 032487 |
| Book Title | Prachin Bharat Varsh Part 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tribhuvandas Laherchand Shah |
| Publisher | Shashikant and Co |
| Publication Year | 1941 |
| Total Pages | 448 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |