Page Text
________________
નવમ પરિચછેદ ] મસ્કિના લેખને સમય
[ ૧૭૯ દાદા અશોક પ્રત્યેની માનમર્યાદા સાચવીને, કર્તા તરીકે પ્રસંગે ઈતિહાસમાંથી જડી આવે છે. પિતાનું નામ જણાવ્યું જ નથી, પણ દાદાના મરણ બાદ આ ધસ્તંભને રાજ્યઅમલ ર૯૯થી ૨૮૨-૧ જ તેણે પિતાનું નામ કર્તા તરીકે દાખલ કર્યું છે; અને સુધીને ગણાવ્યો છે. આપણે જોઈ ગયા છીએ કે તેના પૂરાવામાં કહી શકાશે કે સંપ્રતિએ પોતાના
ઉત્તરહિંદમાં તે સમયે સમ્રાટ દાદાની હૈયાતિમાં એટલે પિતાના રાજ્યકાળ છ વર્ષ મસ્કિના લેખને અશોકનું રાજ્ય ચાલતું હતું. બાદ, સાતથી આઠમા વર્ષે (જુઓ ખડલેખ નં. ૧.). સમય અશોકને રાજ્યની તથા ગૃહકલેકરોડોની સંખ્યામાં મૂતિઓ ભરાયેલી હોવા છતાં, એકે
શની અનેક જંજાળને લીધે ઉપર તેનું નામ દેખાતું નથી. માત્ર શોટ્સ એ ઉત્તરહિંદમાં જ ગૂંચવાઈ રહેવું પડયું હતું, જેથી દક્ષિણછઠ્ઠીવિભક્તિનો પ્રયોગ કરીને થોડી જગ્યા ખાલી મૂકી હિંદમાં શું બની રહ્યું હતું તે આંખ ઊંચી કરીને દીધી છે ને તેને ખુલાસો કરતાં અમે (પુ. ૨, પૃ.૪૨) નિહાળવા જેટલી પણ. તેને પડી નહતી. એટલે તેના એમ જણાવ્યું છે કે, નત્તા, વંગ, ઊંત્ર કે ઉત્તરાધિકારી રાજ્યનો ઈ. સ. પૂ. ૨૮૯માં અંત આવ્યો ને સમ્રાટ અથવા તેના જ ભાવાર્થવાળા શબ્દ તે ઠેકાણે અધ્યાહાર પ્રિયદર્શિન ગાદીએ આવ્યા ત્યાંસુધી તે અંધસ્તંભને રખા હોવો જોઈએ. તે અનુમાનને હવે અવે કઈ આંગળી ચીંધી શકયું નહોતું. તેમ પ્રિપ્રદેશને વણવાયેલા પ્રસંગથી મજબૂતી મળી જાય છે; કેમકે પિતાના રાજ્ય અમલના પ્રથમના ૨૯૦થી૨૮૪ સુધીના મસ્કિના યુદ્ધનો સમય સમ્રાટ અશોકના છ વર્ષ. ઉત્તરહિંદ અને હિંદની બહારના મુલકપર જીત જીવનકાળે જ બની ગયા છે, ને તેમાં અંગત સગાનું મેળવવામાં પસાર કર્યા હતા, તે પુ. રમાં જણાવી મરણ નીપજ્યું હોવાથી, નિયમ પ્રમાણે પ્રિયદર્શિને ગયા છીએ. એટલે ૨૮૪ના અંત સુધી પણ સ્કંધપિતાનું નામ જણાવવા ઉપેક્ષાવૃત્તિ જ સેવી છે. સ્તંભનું સ્વતંત્રપણું એકધારું જળવાઈ રહ્યું હતું. હવે આખીયે ચર્ચાને નિચેડ એ કહેવાશે કે, રાણી ચારૂવાકી પ્રિયદર્શિને દક્ષિણહિંદ જીતવા તરફ લક્ષ દેડાવ્યું અને કે કુમાર તિવલના મરણના સ્થાને સમ્રાટ પ્રિયદર્શિને તે કાર્ય પણ અઢીવર્ષમાં તેણે સંપૂર્ણ કર્યા હોવાનું મસ્કિના લેખ ઉભો કરાવ્યો છે.
તેના શિલાલેખ ઉપરથી જણાય છે. એટલે સ્પષ્ટ થઈ * આ નિર્ણયમાંથી બે પેટા સવાલ ઉઠે છેઃ (૧) જાય છે કે, ૨૮૪થી માંડીને ૨૮૨–૧માં સ્કંધસ્તંભનું સગાનું મરણ પહેલું થયું અને પછી શાતકરણિ સાથે મરણ નીપજ્યું છે, ત્યાંસુધીના ગાળામાં જ તેને પ્રિયપ્રિયદર્શિનને યુદ્ધ આદરવું પડયું છે કે, યુદ્ધ શરૂ થયા દશનની સાથે યુદ્ધ કરવાનું અને પરિણામે તેના બાદ લડાઈમાં મરણ થયું છે. (૨) શાતકરણિ પિતાનાં ભત્ય બનવાનું થયું હોય; તેમ તેના સ્કંધસ્તંભના સિક્કા સગાં (રાણીનું મરણ થયું હોય તે બહેનનું, અને પણ સમર્થન કરે છે કે, તે સમ્રાટ પ્રિયદર્શિનને ખંડિયો કુમારનું મરણ થયું હોય તે ભાણેજનું)નું મરણ ની થયો હતો. હવે વિચારીએ કે આ પ્રસંગ, કેમ અને જાવવા કાવતરું કરે ખરું? બેમાંથી એકે પ્રશ્નને લીધે, ક્યારે, ઉભો થવા પામ્યો હતો? આપણે કરેલ મૂળ નિર્ણયને જફા પહોંચતી નથી; પ્રિયદર્શિનના કલિંગના શિલાલેખથી જાણી ચૂક્યા છતાં ઉઠેલ પ્રશ્નોને ઉત્તર વાળવામાં કોઈ જ વાંધો છીએ કે તેણે બે વખત શાતકરણિને જીત્યો હતો ને દેખાતું નથી કે, યુદ્ધ શરૂ થયા બાદ સગાંનુ મરણ સગપણને લીધે જીવતો જવા દીધો હતો. આ લેખમાં થયું હોવું જોઈએ. તેમજ બહેન કે ભાણેજનું મરણ આલેખેલી હકીકત તેના રાજ્ય નવમા વર્ષે એટલે નિપજે એવું કાવત્રુ રચવાને રાજકીય ખટપટમાં ઈ. સ. પૂ. ૨૮૧માં બનવા પામી છે. પ્રશ્ન એ વિચારવા માણસનું અંતઃકરણ બહુ ખતું હેતું નથી. એવા ઘણું રહે છે કે, આ યુદ્ધમાં જે શતકરણિને હરાવ્યું છે
૪) આગળ ઉપર ન. ૭ ના વૃત્તાંતે તે સાબિત કરાયું
છે તે જુઓ,
| SR No. | 032487 |
| Book Title | Prachin Bharat Varsh Part 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tribhuvandas Laherchand Shah |
| Publisher | Shashikant and Co |
| Publication Year | 1941 |
| Total Pages | 448 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 15 MB |