Page Text
________________
તક્ષિલાનો
[ ષષ્ઠમ પંજાબના પ્રાંતથી કેટલું છે. અવંતિમાં હતું આંગળી સરખીયે અડાડી નહીં હોય, તો પછી એટલે પંજાબ ઉપર મૌયમ્રાટને પ્રતાપ અને તેને વિનાશ કર્યાનું તે કલ્પી જ કેમ શકાય? નકલ તે તદન નજીવાં જ થઈ ગયાં ગણાય; વળી એટલે એક પક્ષે લડનાર જાલૌક પરત્વેની તે નગર તેને યુથીડિઓ જે સાહસિક મનોવૃત્તિવાળા સંબંધી સ્થિતિ જો આપણે તદ્દન અશક્ય જ માની રાજવી તે ઘોળીને જ પી જાય. આ પ્રમાણે છે તે પછી બીજા પક્ષે લડનાર યેન-લે બે રિથતિ બાદ કરતાં કાશ્મિરપતિવાળો મુદો જ પ્રજાના હાથે તે નગરનું અનિષ્ટ થવા સંભવ છે વિચારો રહે છે. આપણે પુ. ૨ ના અંતે આપેલ કે કેમ? તે વિચારવું રહે છે. અનુભવ કહે છે કે, પરિશિષ્ટ = (પૃ. ૪૦૨ થી ૪૦૮) માં કાશ્મિર તે બનવા લેગ્ય છે. કાં તો વેર વાળવાના મિલથી પતિ જાલૌકની હકીકત વર્ણવી છે; તથા આ તેને બાળી નાંખે અથવા લુંટફાટ કરી ભાંગી તોડી ત્રીજા વિભાગે ઉઘડતા પરિછેદે બતાવી આપ્યું નાંખે; એવા ઈરાદાથી કે કયાં હવે આપણે તે છે કે, સમ્રાટ પ્રિયદર્શિનના મરણ બાદ તેને સ્થાને પાછું આવવાનું રહે છે કે તેને ભોગવટો
પુત્ર વૃષભસેન–અવંતિપતિ બન્યો ત્યારે કરવો પડશે; અને કદાચ આવીશું-જે અનિશ્ચિત તેની રાજનીતિથી અસંતુષ્ટ બની તેને ભાઈ છે તો યે તે વખતે વળી જોયું જશે. બાકી તો અને મહારાજા પ્રિયદર્શિનને એક પુત્ર નામે તે વખતની મનોદશા જ એવી હોય છે કે, જાલૌક સ્વતંત્ર બની પિતે કાશ્મિરની ગાદીએ આગળપાછળને વિચાર કર્યા વિના જ “ મેં બેઠો હતો. વળી તેણે ક્રમે ક્રમે આગળ વધી મળે તો મને સેજિન તેરે તો દર જશે”ની પિતાના રાજ અમલના ૨૬ વર્ષ સુધીમાં સંયુક્ત રીતીથી બધું ઊંધુંચતું જ કરી નંખાય છે. પ્રાંતના કાન્યકુન્જ (વર્તમાન કાળના કને જ ). એટલે પછી એ જ સાર ઉપર આવવું રહે શહેર સુધીને સઘળો મુલક જીતી લીધું હતું, છે કે, દેવકૃત કારણમાં જે કાંઈ થોડુંક સંભતથા પ્લેચ્છોને તે મુલકમાંથી હાંકી કાઢ્યા હતા. વિત વિચારવું રહ્યું છે તે, એટલે કે કોઈ ગેબી તેમજ એ પણ દેખીતું જ છે કે, જે રાજા હેઠ બનાવનું જ પરિણામ હોય, કે જેથી તે શહેર કાન્યકુબજ સુધી પહોંચી જાય તેને પંજાબ દટાઈ જાય કે તેની કિલ્લેબંધી તારાજ થઈ વીંધીને-ચીરીને જ જવું પડે. એટલે તેણે આ જાય; અથવા તો વિશેષ સંભવનીય મનુષ્યકૃત પંજાબ કે પછી તણિલાવાળા ભાગ જ, પિતાની કારણોમાંનું ધન પ્રજાના હસ્તે તે નગરની લૂંટ હકુમતમાં લઈ લીધો હોવો જોઈએ. ગમે તેટલે અને ભાંગતોડ થયાનું હોય કે જેથી વેરવિખેર ભાગ તેણે જીતી લીધું હોય, તોપણ પિતાના હાલતમાં તેનાં અવશેષે અત્યારે નજરે પડે છે હાથે તે તક્ષિલાનો નાશ કરે છે તે ન ભૂતો ન તેમ દેખાતાં ઊભાં રહ્યાં કરે. આ બેમાંથી કઈ આવિષ્યતિ જ કહેવાય છે કે કોઈ રાજાને જીતમાં સ્થિતિ બનવાગ્ય હશે તેને તાગ લેવાનું કામ તલિલા જેવાં મહાવૈભવશાળી નગર આઈતાં આપણે અન્યને સોંપી દઈ આગળ વધીશું. મળી જાય તે તેમને તે નાશ કરે છે, ઊલટું ભરતખંડના પૂર્વભાગે મગધ દેશમાં જેમ જીતેલા મુલકમાં નવાં નવાં શહેર વસાવી નાલંદાની વિદ્યાપીઠ વિધાદાન આપવામાં અતિ તેને આબાદીના શિખરે પહોંચાડવાનું મન વિખ્યાતિને પામી હતી તેમ પશ્ચિમ ભાગે કરે? મતલબ કે, રાજા જાલકે તશિલાને પિતાની પંજાબમાં-તે વખતે તે દેશને ગાંધાર નામથી
| SR No. | 032485 |
| Book Title | Prachin Bharat Varsh Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tribhuvandas Laherchand Shah |
| Publisher | Shashikant and Co |
| Publication Year | 1937 |
| Total Pages | 512 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 14 MB |