________________
maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
iaaaanaaaaaaaaaaaaaaaaaacas
નદીએ જઈ તેણે જાળ નાંખી, પાછી ખેંચી તે મજાનું સુંદર માછલું આવ્યું. નિયમ પ્રમાણે તેણે છોડી મૂકયું. પાછી જાળ નાંખી થોડીવારે પાછી ખેંચતા એ જ આવ્યું માટે તેને નિશાન કરી છેડી દીધું. કેટલીક વારે પાછું એ જ માછલું પકડાયું. એટલે જાળ પાણીમાં રાખી તેને દૂર છેડી આવ્યા. ફરી એ જ માછલું પકડાયું. તેણે અલગ અલગ જગ્યાએ જઈને જાળ નાંખી, પણ કાં તે માછલાં પકડાયા નહીં ને પકડાય તે એ એક જ માછલું વારે વારે પકડાય. આમ ને આમ સાંજ પડી ગઈ. ઘરે ખાલી હાથે જાય તે કર્કશા જોડે ઝઘડો જ થાય. છેવટે તે જાળ સંકેલી ઉભે થે. તે ક્ષેત્રના દેવતાએ આ યુવાન માછીની આવી ધાર્મિક દઢતા જોઈ પ્રત્યક્ષ થઈ કયું: “માછી! તારી દઢતા જોઈ મને ઘણી પ્રસન્નતા થઈ છે. તું કહે તે હું તારું કાર્ય કરી આપું. હરિબળે આશ્ચર્યચક્તિ થઈ કહ્યું: “મારી ઉપાધિના કાંઈ પાર નથી. તમને શું શું કહું? પણ ટુંકમાં એટલી જ પ્રાર્થના કરું છું કે મારા પર કઈ આપત્તિ આવે તે તરત સહાયક થજે.” “ભલે.” કહી દેવ અદશ્ય થઈ ગયો. દેવદર્શનને આનંદ, આખા દિવસમાં કોઈપણ મેળવ્યા વિના ઘરે જવાને ત્રાસ આદિ વિચારમાં તે ચાલ્યો જતે હતે, અંધારું ઘેરું બનતું જતું હતું. નિષ્ફર પત્નીથી તેને કંટાળે આવ્યું હતું તેથી ઘેર ન જતાં છેવટે ગામ બહારના શૂન્ય દેવળમાં જઈ સૂઈ ગયા.
આ તરફ તે જ નગરની નવયુવતી રાજકન્યા વસંતશ્રીને તેજ ૨ નગરના સુંદર શ્રેષ્ઠીપુત્ર હરિબળ સાથે પ્રણય થતાં તેણે હરિબળ
સાથે પરદેશ નાસી જવાનું નક્કી કરી ગામ બહારના દેવળમાં અમુક રાત્રે મળવાનો સંકેત કર્યો. તે રાત્રે રાજકુમારી પોતાની સારભૂત વસ્તુ લઈ, પાણીદાર ઘોડા પર બેસી ને દેવળના દરવાજે આવી. આ તરફ શ્રેષ્ઠીપુત્રે વિચાર્યું : “આપણે વણિક કુળમાં ઉત્પન્ન થઈ બહારવટીયા જેવું કામ કેમ કરી શકીયે. વાણિયાને રાજકન્યા
પિસાય પણ નહીં ને ગુણીજનેથી નિદિત કાર્ય થાય પણ નહીં. રે એની સાથે જવામાં બીજા જોખમે ઘણ, ઇત્યાદિ વિચારી તે પિતાની શય્યામાંથી ઉો જ નહીં. નીતિકારે કહે છે કે “સ્ત્રી
જાતિમાં દંભ, વણિકમાં ડર, ક્ષત્રિયમાં રેષ અને બ્રાહ્મણ જાતિમાં $ સ્વભાવિક રીતે જ લેભ રહેલ છે.”
રાજકુમારી ઘેડેથી ઉતરી મંદિર દ્વારે આવીને હરિબળ, એ છે હરિબળ! હું આવી ગઈ છું, ચાલે આપણે જલ્દીથી અહિંની હદ daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
(૩૬)
giocaciabilidade acerouneracioneworoderaagaaaaaaaaaaaar